آنچه در این مقاله می‌خوانید:
در ماه‌های اول زندگی، نوزادان نمی‌توانند نیازهای خود را با کلمات بیان کنند اما مطمئناً در حال برقراری ارتباط هستند. گریه روشی است که کودک برای برقراری ارتباط با شما به کار می‌برد و یادگیری دلیل انواع گریه‌های او، کودکان را شادتر و والدین را آرام‌تر می‌کند.
با مشاهدهٔ دقیق، در نهایت خواهید توانست نیازهای خاص کودک خود را با توجه به سبک گریه‌اش شناسایی کنید.
شرایط مختلف، گریه‌های مختلف
- گرسنگی: یک نوزاد تازه متولد شده بیشتر به دلیل گرسنگی گریه می‌کند. معدهٔ نوزاد تازه متولد شده کمتر از سه سانتی‌متر عرض دارد. از آنجا که این شکم کوچک به سرعت پر می‌شود، نوزادان باید مرتباً تغذیه شوند. گریهٔ کودک گرسنه‌ٔ شما همراه با حرکات سر یا جست‌وجو کردن (جست‌وجوی پستان) خواهد بود. نوزادان بزرگ‌تر ممکن است دستان خود را گاز بگیرند یا بمکند و به‌شدت و آهنگین گریه کنند. حواس کودکی که گرسنه است معمولاً برای مدت طولانی پرت نمی‌شود.
- ناراحتی: پوشک مرطوب یا کثیف، گرما یا سرما کودک شما را ناراحت می‌کند. این نوع گریه معمولاً نرم و متناوب است. غر زدن و گریه ممکن است به طور مختصر متوقف شود و سپس هنگامی که کودک ناراحت است دوباره شروع می‌شود و می‌توان با اسباب‌بازی، نوازش یا تکان دادن، حواس او را برای مدت کوتاهی پرت کرد.
- خواب یا خستگی: کودک خواب‌آلود معمولاً قبل از اینکه بخوابد گریه می‌کند. برای فهمیدن اینکه آیا این گریه برای خستگی و خواب‌آلودگی است، به دنبال نشانه‌‌هایی مثل محکم بستن چشمانش یا خمیازه کشیدن بگردید. شما در این زمان ممکن است جیغ‌های ضعیفی را بشنوید که شدت می‌یابد و دوباره کم می‌شود.
- درد: کودک ممکن است در اثر بیماری یا تأثیر عوامل خارجی درد داشته باشد اما بیشتر دردهای کودک به خاطر گاز معده، یبوست یا دندان درآوردن است. گریه‌های ناشی از درد معمولاً شدید و موزون است و کودک ناراحتی خود را با چهره‌ای غمگین و حرکات زیاد دست و پا نشان می‌دهد.
- بی‌حوصلگی، دلخوری و تحریک بیش از حد: نوزادان درست مثل ما دچار تغییرات خلقی می‌شوند. این گریه به طور معمول مانند نق‌نق کردن و تو دماغی است و معمولاً آرام‌آرام شروع می‌شود. هنگامی که کودک به این روش گریه می‌کند و شما می‌دانید دلیل دیگری ندارد، ممکن است بتوانید حواس او را با پخش کردن آهنگ، بازی کردن با اسباب‌بازی و تکان دادن او پرت کنید و یا حتی بگذارید کمی گریه کند تا تنش درونی‌اش از بین برود.
نوزادان با خصوصیات مختلف به دنیا می‌آیند. برخی به راحتی و اغلب گریه می‌کنند، درحالی که بقیه تقریباً در هر شرایطی خوشحال و آرام هستند. آنچه مهم است سازگاری والدین با الگوها و انواع گریهٔ کودک است. سال‌ها پیش، به نوزادان اجازه می‌دادند برای “ورزش ریه‌ها” و جلوگیری از لوس شدنشان به مدت طولانی گریه کنند اما تحقیقات اخیر بیشتر بر پاسخگو بودن والدین، درک نیازهای کودک و راحت نگه‌داشتن او تأکید می‌کند.
طبق گفتهٔ M.D و نویسنده هار وی کارپ، تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که مهار کردن به موقع گریهٔ کودک و فراهم کردن شرایطی برای راحتی او باعث افزایش رشد عصبی، کاهش مشکلات تغذیه و خواب و ارتقای ظرفیت خودتنظیمی عاطفی در آینده می‌شود. در این مطالعات، اشاره شد که نوزادانی که زمان بیشتری را در تماس با والدین می‌گذرانند، دفعات گریه‌شان تقریباً ۵۰ درصد کاهش می‌یابد.
چگونه گریه را مدیریت کنیم؟
در ماه‌های اول، بهترین راه برای کنترل گریهٔ کودک این است که هربار که او گریه می‌کند، بلافاصله در کنارش حضور پیدا کنید.
بااین‌حال، با بزرگ‌تر شدن کودک و قبل از شروع صحبت کردن، می‌توانید روش خود را در زمان گریهٔ کودک تغییر دهید. البته مهم است که ابتدا همیشه به نیازهای اساسی او توجه داشته باشید: بررسی علائم گرسنگی یا تشنگی، پوشک مرطوب یا کثیف، تب، دمای گرم یا سرد بدن یا هر منبع خارجی درد. اگر این نیازهای اساسی رفع شده است، می‌توانید کودک گریان خود را با هریک از اقدامات زیر آرام کنید:
- به‌آرامی روی شکم یا کمر کودک خود ضربه بزنید، صداهای ملایمی ایجاد کنید و آنچه را که فکر می‌کنید احساس می‌کند به زبان بیاورید.
- انجام حرکت مکیدن نیز برای کودک آرامش‌بخش است، پستانک یا دست خود کودک گاهی‌اوقات می‌تواند این کار را انجام دهد.
- کودک خود را قنداق کنید و وسایل دارای نویز سفید (به اصواتی گفته می‌شود که اجازه نمی‌دهند صداهای دیگری که ممکن است به طور طبیعی در یک محیط وجود داشته باشند، شنیده شود.) مانند سشوار یا جاروبرقی را خاموش کنید.
- کودک خود را در آغوش بگیرید، او را تکان دهید، یا در کالسکهٔ مخصوص قرار دهید و کمی قدم بزنید.
- کودک خود را با بازی کردن با اسباب‌بازی، جغجغه یا سایر اشیا سرگرم کنید.
- آواز بخوانید یا موسیقی پخش کنید، اینها معمولاً کودک را آرام می‌کند.
وقتی هیچ چیزی جواب نمی‌دهد …
اگر همه‌چیز را امتحان کرده‌اید، احتمال درد، بیماری یا آسیب‌دیدگی را نیز بررسی کردید و مشکلی وجود نداشت و کودک شما هنوز گریه می‌کرد، وقت آن است که کمی استراحت کنید. او را در یک مکان امن قرار دهید و یک مجله بخوانید، یک فنجان چای بنوشید یا از شریک زندگی خود کمک بخواهید. به کودک اطمینان دهید که به او گوش می‌دهید و نزدیکش هستید. او حتی ممکن است پس از مدتی خودش را تسکین دهد یا بخوابد. گریه کردن نوزاد به نوع فرزندپروری شما ارتباطی ندارد. اگر نیازهای کودک خود را برآورده می‌کنید، سعی کنید آرام باشید و تمرکز خود را بر لذت بردن از تمام اوقاتی بگذارید که کودک شما گریه نمی‌کند.
آیا دوست دارید در مورد هریک از مراحل رشد کودک خود بیشتر بدانید؟ آوک را دانلود کنید. این برنامه به شما امکان می‌دهد تا مراحل مهم رشد کودک را بهتر درک کنید. همچنین فعالیت‌هایی نیز مخصوص فرزند شما و برای حمایت از آنها در همهٔ زمینه‌های رشد دارد.
