در مجموعه مقالات آوک، به اختلال نمایشی رسیدیم. پیش از این اختلال‌های اسکیزوئید، پارانوئید، اسکیزوتایپال، ضداجتماعی و مرزی را توضیح دادیم. اگر از خوانندگان مطالب قبلی‌مان نبودید، توضیحات زیر به شما کمک می‌کند جایگاه بحث اختلال شخصیت در آوک را بهتر درک کنید:

احتمال بروز اختلال شخصیت در کودکان بسیار کم است. این مطالب را از این بابت منتشر نمی‌کنیم که با تماشای هر رفتار غیرمتعارفی از کودک‌تان، تصور کنید فرزندتان به اختلال شخصیت دچار شده است. به‌طورکلی، این بحث منحصر به کودکان نیست. اما ممکن است از کودکی ریشه‌ی این اختلال‌ها در افراد به‌وجود بیاید. پس دانستن ان‌ها به هر پدر و مادری کمک می‌کند در آینده، تربیت آگاهانه‌تری داشته باشد.

درضمن، خیلی از ما ممکن است دچار یکی از اختلال‌های شخصیت باشیم، یا رفتارهایی که با یک اختلال مشترک است را انجام دهیم. از آن‌جاکه تربیت کودک به‌وسیله‌ی والدین آگاه، دقیق‌تر و مفیدتر است، تصمیم گرفتیم در چند یادداشت، به‌شکلی مختصر اختلال‌ها را با شما درمیان بگذریم، به این امید که در درازمدت به سلامت روان جامعه کمک کند.

• با کلیک روی این‌جا قیمت قبلی این سری از یادداشت‌های آوک را بخوانید، که درباره‌ی اختلال شخصیت مرزی است.

اختلال نمایشی چیست؟

سه اختلال اسکیزوئید، پارانوئید و اسکیزوتایپال در دسته‌ی اول اختلال‌ها بودند. مرزی، در دسته‌ی دوم قرار می‌گیرد؛ دسته‌ای که رفتارهای پرهیجانی دارند.

افراد دارای اختلال نمایشی، رفتاری به‌شدت برون‌گرایانه برای جلب توجه دیگران دارند. همه‌ی رفتار این افراد، حول جلب توجه و محبت دیگران قرار می‌گیرد.

• روی این‌جا کلیک کنید و یک ویدیو درباره‌ی اختلال نمایشی ببینید.

ویژگی‌های افراد نمایشی

افراد نمایشی، بیش از حد احساساتی و هیجانی رفتار می‌کنند. روی ظاهر و زیبایی‌شان بسیار حساساند، چون از طریق زیبایی و ظاهری خاص و مورد توجه، به دنبال توجه دیگران می‌گردند. تلاش‌های بیش‌ازحد برای داشتن اندام متناسب، یا پوشیدن لباس‌ها، گردن‌آویزها و تجملات چشم‌گیر در این افراد معمولاً دیده می‌شود.

این افراد وقتی در کانون توجه نیستند، دست به هرکاری می‌زنند تا توجه دیگران را جلب کنند. اگر موفق به این کار نشوند، رفتار عصبی و هیجانی از خودشان نشان می‌دهند.

زنان نمایشی، تمایل زیادی به اغواگری دارند.

افراد نمایشی خیلی زود با دیگران صمیمی می‌شوند و در همان ابتدای مکالمه با دیگران، به راحتی از خاطرات خصوصی‌شان یاد می‌کنند. گرم و صمیمی و اهل معاشرت به‌نظر می‌رسند و هنگام ورود به مهمانی، تلاش می‌کنند نظر همه را به سمت خودشان جلب کنند.

وقتی یک فرد نمایشی به مهمانی دعوت می‌شود، به این فکر می‌کند چه‌طور وارد جمع شود که از همان ابتدا همه را به سمت خودش جلب کند. ممکن است تصمیم بگیرد عامدانه دیرتر از بقیه به مهمانی برود، تا با دیرکردن و منتظر نگه داشتن بقیه، لحظه‌ی ورودش را پرجلوه‌ کند.

افراد نمایشی در بحث راجعبه هرچیزی شرکت می‌کنند. معمولاً از هر زمینه‌ای اطلاعات کمی برای مشارکت در بحث دارند. اما این اطلاعات، بسیار سطحی است. و در بحث بیش‌تر متوجه می‌شوید که اطلاعات عمیقی نیست.

افراد دارای اختلال نمایشی، در رابطه با دیگران هم سطحی هستند. به‌طورکلی، در سطح هرچیزی بودن را انتخاب می‌کنند، تا شانس دیده‌شدن پیدا کنند. در کلام و وعده‌ها، حرف‌های امیدبخش و حمایت‌گرانه‌ای می‌زنند، اما در عمل حامی پایداری نیستند.

افراد نمایشی، به‌شدت مستعدند تحت تأثیر دیگران قرار بگیرند. یکی از انواع اختلال نمایشی، اختلال نمایشیِ موافق است. به این معنا کهمدام دیگران را تأیید می‌کنند، یا چابلوسی می‌کنند و از این طریق می‌خواهند مورد توجه قرار بگیرند.

یکی از دلایل ابتلای افراد به این اختلال، محبت نوبتی و مقطعی در دوره‌ی کودکی‌شان است. به این معنا که والدین، گاهی به او محبت می‌کردند، و گاهی نه. و او برای جلب دوباره‌ی محبت والدین، اد گرفته که باید با رفتارهای اغراق‌آمیز توجه بخرد. حتی ممکن است خودش را به مریضی بزند، تا از طریق نگران کردن دیگران، توجه‌شان را جلب کند. یا ممکن است درباره‌ی زندگی‌اش، بیش‌ازحد با گلایه حرف بزند، تا ترحم فرد مقابلش را برانگیزد و جلب توجه کند.

همسر فرد دارای اختلال نمایشی ممکن است در مقاطعی نسبت به وفاداربودن فرد نمایشی شک کند. شناخت این اختلال، این کمک را به اطرافاین فرد نمایشی می‌کند که بدانند صمیمیت و رابطه‌ی فرد نمایشی با دیگران، بسیار سطحی و زودگذر است. بعد از جلب توجه، عمر صمیمیت‌شان تمام می‌شود.