SIDS (سندرم مرگ ناگهانی نوزاد) بدترین کابوس والدین و دلیل اصلی مرگ نوزادان بین ۱ تا ۱۲ ماه در ایالات متحده است. SIDS یک بیماری یا ویروس نیست، بلکه وقتی دلیل مشخصی برای مرگ ناگهانی کودک زیر یک سال وجود ندارد، تشخیص داده می‌شود.

SIDS معمولاً در هنگام خواب کودک، بین ساعت ۱۰:۰۰ شب تا ۱۰:۰۰ صبح و درحالی که نوزادان در تختخواب خود هستند، اتفاق می‌افتد. همان‌طور که از نام آن پیداست، ناگهانی است و بدون هشدار می‌آید. یک کودک به ظاهر سالم می‌تواند ناگهان تسلیم SIDS شود. حتی با انجام دادن سال‌ها تحقیق روی آن، هنوز هم قابل پیش‌بینی نیست. ناگهانی و بدون دلیل بودن آن است که این سندروم را برای والدین بسیار ترسناک می‌کند. قبل از اینکه نگرانی شبانه، شما را از خواب بازدارد، بدانید که مواردی وجود دارد که می‌توانید برای کاهش خطر ابتلا به SIDS در کودک خود انجام دهید. در ادامه ۱۰ توصیه از دانشگاه اطفال آمریکا (AAP) آورده شده است. این موارد با کاهش ۵۰ درصدی موارد SIDS در ایالات متحده مرتبط است:

1. کودک شما باید به پشت بخوابد. این یک امر حیاتی است، باید هربار اتفاق بیفتد.                 

   اگر نگران خفگی هستید، بدانید که بسیار نادر است. نوزادان سالم به طور غیرارادی مایعات را می‌بلعند یا برای خارج کردن آنها سرفه می‌کنند. بااین‌حال، اگر کودک شما ریفلاکس مزمن دستگاه گوارش یا ناهنجاری مجاری تنفسی فوقانی دارد، در مورد بهترین وضعیت خواب او با پزشک خود صحبت کنید. هنگامی که کودک شما قادر به غلت زدن است، کاری که در حدود ۶ ماهگی انجام می‌دهد، اجازه دهید خودش موقعیت خواب خود را انتخاب کند.

2. کودک شما باید بدون داشتن اسباب‌بازی و ملافه، روی تختی محکم بخوابد.                

   کودک خود را همیشه روی یک تشک محکم بخوابانید و از گذاشتن بالش، لحاف، بالشتک محافظ یا حیوانات عروسکی در تختش خودداری کنید. این موارد می‌توانند مانع تنفس کودک شما شوند.

3. کودک خود را از دود سیگار دور نگه دارید.             

   این امر در مورد زنان باردار نیز صدق می‌کند. تحقیقات نشان داده است که سیگار کشیدن در دوران بارداری، خطر ابتلا به SIDS را افزایش می‌دهد.

4. کودک خود را در تختخواب خودش بخوابانید اما در همان اتاقی که شما می‌خوابید.

   کودک شما می‌تواند برای راحتی و شیردهی در رختخواب شما باشد اما هنگامی که آمادهٔ خواب است باید او را در تختخواب خود قرار دهید.

5. تا آنجا که می‌توانید به او شیر دهید.

   مطالعات نشان داده است که شیردهی می‌تواند به کاهش خطر SIDS کمک کند، به ویژه به دلیل عوامل محافظتی که در شیر مادر موجود است و کودک با استفاده از آنها می‌تواند با عفونت‌های تنفسی و گوارشی مقابله کند (عوامل تأثیرگذار در SIDS).

6. کودک خود را واکسینه کنید. شواهد اخیر نشان می‌دهد که خطر ابتلا به SIDS در نوزادانی که واکسینه می‌شوند ۵۰٪ کمتر است.
7. در طول سال اول، از پستانک در هنگام چرت زدن و خوابیدن کودک استفاده کنید. استفاده از پستانک خطر SIDS را کاهش می‌دهد. بااین‌حال، لازم نیست که در استفاده از آن افراط کنید. اگر پس از خوابیدن کودک، پستانک از دهان بیرون آمد، لازم نیست دوباره آن را داخل دهانش قرار دهید. اگر در حال حاضر شیر می‌دهید، تا ۱ ماهگی کودک صبر کنید؛ بنابراین قبل از استفاده از پستانک وقت دارید یک برنامهٔ منظم و مؤثر ایجاد کنید.
8. نگذارید اتاق کودک بیش از حد گرم شود. اتاق باید در دمای مناسب، نه خیلی گرم و نه خیلی سرد باشد. مطمئن شوید که کودک بیش از یک لایه لباس نپوشیده باشد.
9. از محصولاتی که ادعا می‌کنند خطر ابتلا به SIDS را کاهش می‌دهند استفاده نکنید. اثبات‌ نشده‌است که محصولاتی مانند موقعیت‌یاب خواب، تشک‌های مخصوص و دستگاه سنجش عمق خواب، خطر SIDS را کاهش می‌دهند.
10. به نوزادان زیر ۱ سال عسل ندهید. عسل می‌تواند منجر به بوتولیسم (مسمومیت غذایی حاد) شود، که خود می‌تواند کشنده باشد اما همچنین حاوی باکتری‌هایی است که به SIDS نیز مرتبط بوده‌اند.

اگرچه محققان هنوز دلیل دقیق کاهش خطر ابتلا به SIDS را پس از ۶ ماهگی نمی‌دانند اما این ممکن است به رشد جسمی کودک و به طور خاص‌تر، کنترل تنفسی، متابولیسم، الگوی خواب و مهارت‌های بدنی کودک مرتبط باشد. در حقیقت، زمانی که کودک شما می‌تواند غلت بزند، که این اتفاق در حدود ۶ ماهگی رخ می‌دهد، مغز او به اندازهٔ کافی بالغ می‌شود تا او را از خطرات تنفسی آگاه کند و با توجه به اینکه کنترل جسمی بیشتری دارد، می‌تواند خود را از موقعیت‌های خطرناک که ممکن است در هنگام خواب پیش بیایند، نجات دهد.

همان‌طور که مشاهده می‌شود یکی از بهترین سلاح‌ها برای مقابله با SIDS این است که کودک شما بر بدن خود کنترل داشته باشد و بتواند از یک طرف به طرف دیگر بچرخد. اگر کودک شما از نظر جسمی قدرت تغییر موقعیت را دارد، احتمال ناتوانی او در نفس کشیدن بسیار کاهش می‌یابد.