سال‌های اول زندگی دوره مهمی برای رشد مغز است. در این زمان، مغز بیشتر حالت انعطاف‌پذیری دارد، که هم فرصتی مناسب است و هم آسیب‌پذیری کودک را به همراه دارد. تعاملات اجتماعی در این دوره برای رشد زبان‌آموزی کودک ضروری است. به همین دلیل برای والدین مهم است که نقش مهمی را که در موفقیت کودک خود دارند، درک کنند.

نوزادان قبل از شروع به صحبت کردن، یادگیری زبان را شروع می‌کنند. هنگامی که آنها گریه می‌کنند یا آواهای بی‌معنا تولید می‌کنند و از طرف یک بزرگسال پاسخ مراقبتی دریافت می‌کنند، در حال شکل‌ دادن و تقویت ارتباطات عصبی مربوط به مهارت‌های ارتباطی و اجتماعی هستند. این تعاملات به عنوان تعاملات «دادوستدی» شناخته می‌شوند و برای رشد او، حیاتی هستند. روابط تعاملی بین والدین و فرزندان برای جلوگیری از تأخیر در رشد یا تأثیر منفی بر سلامتی آینده آنها ضروری است. کیفیت محیط زندگی کودک و در دسترس بودن تجارب سازنده از همان اول در تعیین قدرت ساختاری مغز او در آینده، موثر و حیاتی خواهد بود.

«آن فرنالد»، مدیر مرکز مطالعات نوزادان در دانشگاه استنفورد و محقق برجسته در این زمینه است. مطالعاتی که وی انجام داده نشان داده‌است که اگرچه توانایی‌های کلامی تا حدی تحت تأثیر عوامل ژنتیکی است، تجارب اولیه به همان اندازه یا حتی بیشتر از اهمیت برخوردارند. در یکی از مطالعات خود در مورد رشد زبان‌آموزی، او کشف کرد که با ورود کودکان به مدرسه، کودکان ۵ ساله‌ای که فاقد تحریک مناسب زبانی بودند، در آزمون‌های استاندارد رشد زبان‌آموزی، بیش از دو سال از همسالان تحریک‌شده عقب‌ترند. فرنالد سه عامل اصلی را که والدین باید برای جلوگیری از این تأخیر در نظر بگیرند شناسایی کرد: دسترسی کودک به گفتار مستقیم، افزایش کاربرد و کیفیت کلمه غنی و متنوع و حرکات والدین.

برای والدین مهم است که به یاد داشته باشند گفت‌وگوهای ضبط شده به رشد زبان‌آموزی کودک آنها کمک نمی‌کند. والدین باید مستقیماً با او صحبت وارتباط چشمی برقرار کنند، تا یادگیری واژگان را امکان‌پذیر کنند. علاوه‌‌براین، طبق گفته دانشگاه اطفال آمریکا ،کودکان خردسال زیر ۲ سال نباید صفحه نمایش وسایل الکترونیکی را مشاهده کنند، زیرا این می‌تواند تأثیرات منفی طولانی‌مدتی بر رشد زبان‌آموزی، مهارت خواندن، حافظه کوتاه‌مدت و خواب کودک داشته باشد. حتی فیلم‌هایی که ادعا می‌کنند کلمات جدیدی را آموزش می‌دهند، می‌توانند برای رشد فرزندتان مضر باشند. اگر می‌خواهید مهارت‌های زبانی او را تحریک کنید، او نیاز به تعاملات مکرر رودررو دارد.

همان‌طور که در بالا گفته شد، بهترین روش برای تقویت رشد زبان‌آموزی این است که والدین و پرستاران بر تعاملات کلامی تمرکز کنند. والدین باید سعی کنند هرچه بیشتر با بچه‌های خود صحبت کنند. هرچه زودتر شروع کنند، بهتر! آنها باید سعی کنند گفت‌وگوها را در فعالیت‌های روزمره بگنجانند. با افزایش تعامل کلامی والدین، امکان تغییر روند رشد دایره واژگان، رشد زبان‌آموزی و مهارت خواندن در آینده بسیار زیاد است.