شگفت آور است که بچه‌ها چقدر سریع یاد می ‌گیرند و به چیزهای جدید دست می‌یابند. در زمینه‌ٔ رشد حرکتی، خواهید دید که فرزندتان در چند ماه اول خود به پیشرفت‌های مهمی رسیده است. نوزادان تازه متولدشده با مجموعه‌ای (لینک:) از حرکات بازتابی بقا به دنیا می‌آیند و توانایی آنها بیش از آن چیزی است که فکر می‌کنیم. برخی از این واکنش‌ها پس از چند هفته ناپدید می‌شوند درحالی که برخی دیگر به حرکات ارادی و هدایت‌شده تبدیل می‌شوند.

اگر به‌تازگی پدرومادر شده‌اید و کودک شما فقط چند ماه دارد، متوجه خواهید شد که او دست‌های خود را به حالت مشت‌های گره‌کرده نگه داشته است. او هنوز هم در همان وضعیتی که در رحم داشته راحت است؛ بازوها و پاها را نزدیک به بدن و دستان خود را مشت‌کرده نگه می‌دارد. درحال‌حاضر، کودک شما نمی‌تواند بسیاری از حرکات خود را کنترل کند و خواهید دید که اگر کف دست او را نوازش کنید، بلافاصله انگشت شما را در یک پاسخ غیرارادی می‌گیرد. شگفت‌آور است که چگونه موجودی به این کوچکی می‌تواند چنین قدرت زیادی داشته باشد. این واکنش‌ها پس از تولد نشان داده می‌شوند و تا زمانی‌که کودک ۶-۵ ماهه است ادامه‌می‌یابد. از این زمان به بعد، او می‌آموزد که چگونه (لینک:) دست‌های خود را کنترل کند.

وقتی کوچولوی شما ۲ ماهه شود، می‌بینید که حرکات وی روان‌تر و ناگهانی‌تر می‌شوند. این به دلیل بلوغ سیستم‌عصبی او در طی چند هفته گذشته است. حتی با اینکه تحرک انگشتان او هنوز محدود است و دست‌های خود را مشت می‌کند، حرکت دادن بازوها در مقابل خود را شروع می‌کند. او این کار را هر زمان که هیجان‌زده می‌شود انجام می‌دهد و ممکن است شروع به بردن دست‌های خود به سمت دهانش کند و آنها را بمکد. دیدن پیشرفت او هیجان‌انگیز خواهد بود!

توانایی فرزندتان برای باز کردن مشت‌‌هایش پیشرفت خواهد کرد. وقتی او ۳ ماهه است، شاید به صورت ارادی سعی می‌کند به اشیا دست پیدا کند، حتی اگر نتواند آنها را به‌‌خوبی در دستش نگه‌ دارد و این او را عصبانی کند. اگر چیزی را روبه‌روی او آویزان کنید، او سعی می‌‌کند آن را به چنگ بیاورد و در یک چشم‌به‌هم‌زدن این توانایی خود را نیز تقویت می‌کند و دست یافتن به چیزها و نگه داشتن اسباب‌بازی‌ها را شروع می‌کند. تکامل واکنش چنگ زدن با کف دست از یک پاسخ غیرارادی به یک اقدام داوطلبانه و ارادی بیش از چند هفته طول خواهد کشید اما در طی این مرحله، فرزندتان دست‌های خود را شل می‌کند و مشت خود را مدت زمان کمتری بسته نگه می‌دارد.

وقتی می‌بینید که کودک شما این کار را شروع کرده است، نهایت استفاده را ببرید و با او بازی کنید. می‌توانید اسباب‌بازی‌های جذاب کوچکی را روبه‌روی او آویزان و تشویقش کنید که دست‌های خود را حرکت دهد. وقتی توانست کف دست خود را باز کند، چیزهایی را برای نگهداری به او بدهید. یادتان باشد که هریک از موفقیت‌های او را جشن بگیرید!

شما می‌توانید در نوزاد تازه متولدشدهٔ خود واکنش‌های دیگری را نیز مشاهده کنید؛ از جملهٔ آنها واکنش مورو است (که پاسخی به لرزیدن است)، وقتی سطح سختی را زیر پاهایش احساس می‌کند پاهایش را طوری حرکت می‌دهد که انگار در حال راه رفتن است، حرکت دادن سرش به دنبال نوک پستان یا شیشهٔ شیر، فشار دادن انگشتان پا هنگام لمس کف پا و غیره. به یاد داشته باشید که هر نوزادی با سرعت خاص خود رشد می‌کند و همهٔ آنها هم‌زمان همهٔ واکنش‌ها را نشان و سپس از دست نمی‌دهند. متخصص اطفال شما در اولین معاینهٔ پزشکی کودکتان، تمام واکنش‌های او را بررسی می‌کند اما اگر شک دارید یا دراین‌باره نگرانید، حتماً با پزشک خود مشورت کنید.