هر پدرومادری چشم انتظار اولین قدم‌های فرزندش است. این یک مرحله‌ٔ بسیار مهیج و مهم است! بااین‌حال، پیاده‌روی ماهرانه چیزی نیست که یک‌روزه به دست آید. ماه‌ها طول می‌کشد تا این مهارت تقویت شود.

بسیاری از مهارت‌های دیگر وجود دارند که کودک نوپای شما قبل و بعد از برداشتن اولین قدم‌هایی که به او کمک می‌کند توانایی خود را در راه رفتن کامل کند، به دست می‌آورد. در حقیقت، حتی در نوزادان تازه به دنیا آمده و بسیار کوچک نیز یک شیوه از راه رفتن وجود داردزیرا آنها هنگام خوابیدن به پشت پاهای خود را به صورت متناوب حرکت می‌دهند. این لگد زدن به پشت است و کودک زمانی این کار را می‌کند که تحریک می‌شود و شبیه به ایستاده قدم زدن است. در واقع، هردو الگوی یکسانی دارند (یک پا امتداد دارد در حالی که پای دیگر خم می‌شود) و نوزادان از همان ماهیچه‌ها برای شروع حرکات استفاده می‌کنند!

البته راه رفتن شامل موارد بیشتری از حرکات متناوب پا می‌شود؛ به همین دلیل است که کوچولوی شما تا مدت زمان طولانی قادر به انجام دادن آن نخواهد بود. برای اینکه کودک بتواند هربار اولین قدم‌های خود را بردارد و با مهارت بیشتری راه برود و به نتیجه برسد، به انعطاف‌پذیری، هماهنگی اندام، کنترل وضعیت، قدرت عضلانی و انگیزه نیاز دارد. او باید خود را با محیط‌های مختلف وفق دهد تا بتواند ضمن تنظیم تغییرات در سطح، شیب یا وزنی که تحمل می‌کند، سرعتش را افزایش و کاهش دهد، بدنش را هدایت کند و حرکت کند و درعین‌حال تعادل خود را در تمام این موارد حفظ کند.

اگرچه همهٔ کودکان به روش سنتی سینه‌خیز نمی‌روند اما برای شروع حرکت منتظر نمی‌شوند تا بتوانند راه بروند. تمایل آنها برای انتقال از یک مکان به مکان دیگر باعث می‌شود بدن خود را به هر شکلی که می‌توانند به طرف جلو بکشند و به سمت جلو حرکت دهند.

زمانی فرا می‌رسد که کودکتان می‌خواهد حتی بیشتر از این نیز کاوش کند. او ممکن است شروع به امتحان کردن فرم‌های حرکتی ایستاده کند که این نیز می‌تواند قبل از راه رفتن او باشد. همهٔ بچه‌ها با هم فرق دارند! اما معمولاً در حدود ۹ ماهگی، آنها کشیدن خود به سمت بالا را شروع می‌کنند تا بتوانند بایستند، درحالی که به مبلمان یا شما تکیه کرده‌اند.

کودک خردسال شما برای اینکه بتواند در این موقعیت باقی بماند، به کمی تمرین احتیاج دارد. بعدازاین مرحله، حتی می‌تواند در حالی که اسباب‌بازی یا اشیایی را در دست دارد بایستد و سپس… خواهید دید که او اعتمادبه‌نفس لازم برای شروع حرکت را به‌دست می‌آورد. او درحالی که هردو دستش را گرفته‌اید یا به مبلمان تکیه کرده است در خانه گشت می‌زند یا حتی راه می‌رود.

سرانجام (گرچه در واقع پایان کار نیست) کوچولوی شما اولین اقدامات خود را بدون حمایت کسی یا چیزی انجام می‌دهد. این اتفاق ممکن است در حدود ۱۳ ماهگی رخ دهد اما به خاطر داشته باشید که دامنهٔ سنی این مراحل مهم بسیار متغیر است. در ابتدا، او فقط قادر خواهد بود قبل از اینکه تعادش را از دست بدهد چند قدم بردارد اما باز هم به تمرین ادامه خواهد داد. برای مدتی، قدم‌های او کوتاه، ناپایدار و آهسته خواهد بود و در هنگام راه رفتن پاهایش را از هم باز می‌کند تا تعادل خود را حفظ کند.

با گذشت زمان و تمرین، تسلط و انعطاف‌پذیری او بیشتر می‌شود، سرعتش افزایش می‌یابد و به می‌تواند با تلاش کمتری راه برود. این بدان معنی است که او مهارت‌های پیچیده‌تری را کسب خواهد کرد که نیاز به توجه یا تمرکز دارد؛ برای مثال، حمل شیء در زمان راه رفتن، هل دادن یا کشیدن اسباب‌بازی‌ها، توقف و چمباتمه زدن برای گرفتن یا برداشتن چیزی در حین راه رفتن، یا رو به عقب راه رفتن.

بیشتر تحقیقات نشان می‌دهند که بهبود عملکرد راه رفتن در اغلب کودکان، ۳ تا ۶ ماه پس از اینکه اولین قدم‌هایشان را بردارند مشاهده می‌شود و همچنین محققان بر این نکته اتفاق‌نظر دارند که کودکان در حدود ۵ تا ۷ سالگی می‌توانند با تسلطی مانند بزرگسالان قدم بردارند؛ بنابراین به تمرین کردن با آنها ادامه دهید. تجربه چیزی است که بیشترین تفاوت را در توانایی راه رفتن ماهرانه ایجاد می‌کند.

در پایان، به یاد داشته باشید که همهٔ کودکان متفاوت‌اند، و میزان رشد همیشه یک روند خطی نیست؛ به همین دلیل، بعضی از کودکان حتی قبل از اینکه بتوانند روی زمین سینه‌خیز بروند یا حرکت کنند، ممکن است به ایستادن و حرکت کردن در حالت ایستاده علاقه نشان دهند. بعضی از کودکان حتی به روش سنتی سینه‌خیز نمی‌روند. مهم‌ترین نکته این است که کوچولوی شما درحالی که قدرت عضلانی خود را تقویت و تعادلش را بهتر حفظ می‌کند، حرکت کند و به کاوش و یادگیری دربارهٔ محیط اطرافش ادامه دهد.