تعطیلات تابستانی به پایان رسیده است و کودکانی که به فرصت‌های عمیق یادگیری دسترسی پیدا نکرده‌اند، از کودکان دیگر عقب مانده‌اند. این مهارت‌ها پس از شروع سال تحصیلی قابل‌بازیابی نیستند و این تأثیر فقط هر سال تکرار می‌شود و دلیل آن را می‌توان اختلافات آموزشی موجود در بین افراد گروه‌های مختلف اقتصادی دانست، که می‌تواند از ۱۸ ماهگی مشاهده شود.
تلاش‌های آشکاری برای رفع این مشکل وجود دارد و بیشتر آنها بر بهبود سیستم‌های آموزشی K-12 تمرکز دارند. با‌این‌حال، بچه‌ها فقط حدود ۲۰٪ از وقت خود را در کلاس‌های درس می‌گذرانند؛ بنابراین یافتن راه‌حل‌های دیگری مورد نیاز است.
سال گذشته مطالعه‌ای در مورد مداخله‌ای که برای حمایت از مهارت‌های زبانی کودک طراحی شده بود، منتشر شد. این مداخله با هدف ایجاد تعاملات والدین و فرزندان در مکان‌هایی انجام می‌شود که طبیعتاً خانواده‌ها مانند سوپرمارکت از آنها بازدید می‌کنند. آنها تابلوهایی با عنوان “سؤال از فرزند شما” را در فروشگاه‌های مواد غذایی واقع در محله‌های اقتصادی و اجتماعی با درآمد پایین و متوسط نصب کردند. این علائم به منظور تشویق گفت‌وگوهای بین کودکان و مراقبان آنها انجام می‌شود و آنها گفت‌وگوهای با کیفیت بالاتری را بین بزرگ‌سالان و کودکان زیر ۸ سال ایجاد می‌کنند؛ برای مثال در جلوی قسمت شیر، ممکن است ببینید، “من از طرف یک گاو آمده‌ام. آیا می‌توانید چیز دیگری پیدا کنید که جزء محصولات گاوی باشد؟ “. محققان چگونگی تأثیر این علائم بر تعاملات را آزمایش کردند. نتایج؟ میزان و کیفیت گفت‌وگوهای بین بزرگ‌سالان و کودکان هم به میزان قابل‌توجهی افزایش یافت. سه برابر بیشتر!
این مطالعه به تفکر بسیار بزرگ‌تری در مورد ایجاد فرصت برای کودکان در سایر محیط‌ها منجر شد. Urban Thinkscape، یک طرح آزمایشی، مداخلهٔ آنها را با قرار دادن پنج تابلوی مختلف در فضاهای عمومی آغاز کرد. چراغ‌های خیابان انیمیشنی، نیمکت‌های پازل‌دار، داستان‌ها و فیگورهای پنهان‌شده باعث تحریک مهارت‌های محیطی و پشتیبانی از مهارت‌های عملکرد اجرایی می‌شوند. همهٔ این تابلوها با هدف یادگیری خاصی ایجاد شده است، که منعکس‌کنندهٔ بهترین روش‌ها در تحقیقات روان‌شناسی است. علاوه‌براین، خانواده‌ها به راحتی به این فرصت‌های یادگیری دسترسی داشتند. برای دسترسی به این فضاها و آغاز تعاملات با بچه‌هایشان نیازی به سفر کردن زیاد یا پرداخت هزینه نبود. این پروژه عواملی مانند چرخش گفت‌‌وگو بین والدین و فرزندان و استفاده از کلمات مکانی و عددی را آزمایش کرد. فرصت‌های جذابی که مراقبان و کودکان را از تلفن‌هایشان دور نگه می‌دارد فراهم کنید و در عوض گفت‌وگوهای بی‌شماری را ایجاد کنید که موجب تشویق کنجکاوی، ایجاد واژگان و کاوش با هم می‌شوند.
این ایده، پیاده‌روی کسل‌کننده را از بین برد و تجربه‌های بازی را برای خانواده‌ها به ارمغان آورد که در غیر این صورت ممکن است منابع و دانش لازم را برای جست‌وجوی آنها نداشته باشند. این پروژه می‌خواهد به سایر فضاها مانند اتاق انتظار پزشکان و لباسشویی گسترش یابد. این مداخله نه تنها برای بچه‌ها، بلکه برای مربیان، برنامه‌ریزان شهری و سیاست‌گذاران نیز درس‌های مهمی دارد. فعالیت‌ها در یک زمینهٔ شهری واقعی باعث افزایش قابلیت‌هایی برای بهبود کیفیت و وضعیت می‌شود که در همه جا وجود دارد و برای همه قابل دسترس است و برای کودکان بزرگ‌تر، یادگیری، کسب اعتماد به نفس و تبدیل شدن به متفکران انتزاعی حیاتی است. این راه‌حل ابتکاری پتانسیل پیشرفت مهارت‌های علمی و محیطی در کودکان، کاهش شکاف موجود در آمادگی مدرسه و پرورش نتایج بهتر آموزشی و زندگی را دارد. از دیدگاه بسیار گسترده‌تر، این پیشرفت برای کمک به ساخت محله‌های پر جنب‌وجوش و سالم ضروری است.
آوک نوعی مداخلهٔ متمایز است و هدف آن بهبود مهارت‌های فرزندپروری و ارائهٔ فعالیت‌ها و بینش‌های خاص والدین در مورد رشد کودک برای تقویت یادگیری اولیه است. این باعث ایجاد لحظات هیجان‌انگیز و خلاق در فعالیت‌های روزمره می‌شود که در غیر این صورت از آنها استفاده نمی‌شود. اگر می‌خواهیم میزان فرصت‌های موفقیت کودکان را افزایش دهیم، تأثیرگذارترین راه تغییر در رفتارها، اعتقادات و نگرش بزرگسالانی است که هر روز با آنها ارتباط برقرار می‌کنند و در یک محیط با آنها زندگی می‌کنند.
برای مطالعهٔ بیشتر در زمینهٔ این‌گونه تجربه‌ها منابع زیر را بررسی کنید:
