در این زمان، ممکن است متوجه شوید که کوچولوی شما وقتی سعی در ابراز وجود دارد و ناکام می‌ماند، کمی ناامید یا کلافه می‌شود. کودک شما وارد دورانی می‌شود که در آن زمان آنچه را که می‌فهمد و می‌خواهد بیان کند، با آنچه قادر به گفتن آن است هماهنگی ندارد. خصوصاً بین ۸ تا ۲۴ ماهگی. به همین دلیل است که در آغاز، حرکات و تقلید کردن امری حیاتی خواهد بود. او از نزدیک مراقب نشانه‌هایی از جانب شماست و سعی می‌کند کلماتی را که می‌گویید تقلید کند. همچنین یاد می‌گیرد که چگونه توجه شما را جلب کند یا به شما کمک کند. گریه کردن ممکن است اولین گزینه باشد و این کاملاً قابل درک است؛ زیرا او نمی‌تواند آنچه را که می‌خواهد به زبان بیاورد و این باعث عصبانیتش می‌شود.

دانشگاه اطفال آمریکا و کلینیک مایو توافق دارند که آموزش زبان اشاره به کودکان ابزاری است که می‌تواند ارتباطات را بهبود بخشد و پیوند را به‌ویژه در ماه‌های گفته‌شده لذت‌بخش‌تر کند. می‌توانید از هر زمان که می‌خواهید به کودک خود آموزش دهید، فقط به خاطر داشته باشید که او احتمالاً در حدود ۹ ماهگی و بعد از آن سعی خواهد کرد علائم را تقلید کند. در اینجا لیستی از کلمات توصیه‌شده برای شروع وجود دارد: هواپیما، کودک، توپ، پرنده، پتو، کتاب، گربه، فنجان، سرما، بابا، پوشک، سگ، انجام، نوشیدن، خوردن، رفتن، شب به خیر، خوشحال، کمک، داغ، صدمه‌دیده، دوستت دارم، شیر، مامان، بیشتر، چرت، نه، بیرون، لطفاً، بنشین، بخواب، ستاره، متشکرم، بالا، آب. شما باید با مفاهیم ساده و روزمره‌ای که کوچولوی شما از قبل با آنها آشنا شده‌است شروع کنید. مفاهیمی که روال عادی زندگی شما را توصیف می‌کنند. به نشانه‌ها محتوای معنی‌دار دهید: زمان غذا، زمان استحمام، زمان تعویض پوشک، خوابیدن و غیره.

افزودن حرکات به آهنگ‌های مورد علاقه‌تان نیز به گسترش لیست فعالیت‌های شما با زبان اشاره کمک می‌کند. خواندن ساعت و کتاب‌های تصویری نیز می‌تواند این مفهوم را تقویت کند که همه‌چیز دارای نام است و کودک شما را در معرض درک بیشتر واژگان و زبان قرار می‌دهد. اگر در حال خواندن یا صحبت کردن با او هستید، فرصت‌های زیادی برای پیوستن او به بحث فراهم کنید. سؤال کنید و منتظر پاسخ او باشید. توجه به آنچه او می‌گوید به شما کمک می‌کند کلماتی را که می‌داند و می‌خواهد بیان کند و کلماتی را که برای بیان آنها بیشتر مشکل دارد، تشخیص دهد.

مواردی که باید در خاطر داشته باشید:

اگر کودک شما در ابتدا برای تقلید کردن از علائم مشکل دارد، نگران نباشید. با صبر و درک شما آن را انجام خواهد داد. حتماً با او صحبت کنید. تا زمانی که نشانه‌ها جای گفت‌وگوی کلامی شما را نگیرند، مانعی برای پیشرفت او نخواهد بود و او یاد خواهد گرفت که هم با کلمات و هم با حرکات، با دیگران ارتباط برقرار کند. به یاد داشته باشید که آموزش زبان اشاره برای کاهش عصبانیت و ایجاد سرگرمی در طول برقراری ارتباط است و اجباری نیست. همیشه بهتر است علائمی را که استفاده می‌کنید با خانواده یا افراد نزدیک به کودک خود به در میان بگذارید تا آنها نیز بتوانند به او کمک کنند تا حرفش را بیان کند و رشد زبان خود را تقویت کند.