مشاهده اینکه کودک شما مستقل شدن را آغاز کرده است، می‌تواند شما را احساساتی کند. فرزند شما نیز از این روند لذت می‌برد؛ زیرا او می‌تواند با دیدی متفاوت دنیای اطرافش را کشف کند.

یکی از مراحلی که کودک در آن شروع به مستقل شدن می‌کند یادگیری به‌تنهایی نشستن است اما این یک شبه اتفاق نمی‌افتد. ابتدا لازم است مجموعه‌ای از مراحل و مهارت‌های حرکتی را برای تسلط بر این مرحله طی کند.

توانایی نشستن به این معنی است که عضلات گردن و کمر کودک شما آن‌قدر قوی‌ شده‌اند که می‌توانند وزن خود را در حالت نشسته تحمل کنند و همچنین او می‌تواند حرکات سر خود را نیز کنترل کند.

براساس گفتهٔ پزشک متخصص اطفال “ملیسا گلدشتاین”، رشد و نمو کودک از سر به پایین شروع می‌شود. در ۴ ماهگی، نوزادان می‌توانند با کمک مراقب خود یا تکیه دادن به مبلمان بنشینند. در ۶-۵ ماهگی، بیشتر کودکان می‌توانند به تنهایی در وضعیت سه‌پایه ای بنشینند که در آن دست‌های خود را برای تقویت قدرتشان روی زمین و در مقابل خود قرار می‌دهند. در ۷ ماهگی، آنها احتمالاً برای چند ثانیه بدون کمک می‌نشینند و از دست‌های آزادشان برای کشف اشیای اطراف خود کمک می‌گیرند. در این مرحله حتی ممکن است بتوانند وقتی روی شکم خود دراز کشیده‌اند بنشینند و با دستانشان خود را از روی زمین بالا بکشند. سرانجام، در۸ یا ۹ ماهگی، آنها احتمالاً برای چند دقیقه می‌توانند ثابت ‌بنشینند.

نشستن به صورت مستقل یک رویداد بزرگ برای نوزادان است و پرورش این مهارت می‌تواند در سطح‌های مختلفی اتفاق بیفتد. بعضی ممکن است خیلی سریع بنشینند، در حالی که برای بعضی دیگر ممکن است کمی بیشتر طول بکشد. درادامه چند نکته بیان می‌شود که می‌تواند به کودکتان کمک کند تا این مهارت را تقویت کنند.

  • کودک خود را قبل از ۴ ماهگی حتماً روی شکم بخوابانید و برای تقویت عضلاتش آنها را حرکت و ورزش دهید تا برای نشستن موفق آماده شوند.
  • کودک را روی شکم بخوابانید و به او اسباب‌بازی‌ای که به نظرش جالب است نشان دهید سپس به او انگیزه بدهید تا خود را بالا بکشد یا به آن دست یابد.
  • وقتی می‌بینید عضلات او به اندازهٔ کافی قوی هستند، او را روی صندلی کمکی بنشانید، در این حالت اطمینان حاصل کنید که بر او نظارت دارید. همچنین می‌توانید او را روی پای خود یا هرجایی که می‌دانید برای او امن است بنشانید و با او بازی کنید.
  • وقتی کودک شما آماده است، می‌تواند برای چند ثانیه به‌تنهایی بنشیند. وقتی این اتفاق افتاد، او را روی زمین بنشانید و برای اطمینان از اینکه ناگهان به اطراف نلغزد، بالشتک‌هایی را در اطراف او قرار دهید. همچنین می‌توانید اسباب‌بازی‌ها را جلوی او بگذارید؛ بنابراین او آزادانه می‌تواند جست‌وجو کند و سرگرم باشد.

تعجب نکنید اگر کودک شما بر توانایی نشستن تسلط پیدا کرد و سپس روی زمین افتاد. نوزادان بعضی‌اوقات علاقه به نشستن را از دست می‌دهند یا حواسشان پرت می‌شود و بدن خود را رها می‌کنند. به یاد داشته باشید که رشد هر کودک متفاوت است. اگر کودک شما باید زمان بیشتری را سپری کند تا به این مهارت برسد، نگران نباشید. نکات قبلی را مرتب تمرین کنید اما در مدت‌زمان‌ کوتاه تا کودک شما استرس نگیرد و ناامید نشود. اطمینان حاصل کنید که عضلات او تقویت شده است و به یاد داشته باشید که همیشه برای جلوگیری از سقوط روی زمین با او تمرین کنید.