نوزادان با تقلید کردن یاد می‌گیرند. تقلید کردن این فرصت را به آنها می‌دهد که مهارت‌های جدید را تمرین کنند و بر آنها مسلط شوند. آنها دیگران را هنگام انجام کار مشاهده می‌کنند و سپس اقداماتشان را تقلید می‌کنند تا سعی کنند خودشان نیز همان کار را  انجام دهند. این همان چیزی است که کودک شما می‌داند، بدون اینکه مجبور شوید به او روش‌های خاصی یاد بدهید یا برای مثال به او بگویید که تلفن اسباب‌بازی را چگونه روی گوش خود نگه دارد؛ او این را از تماشای صحبت کردن شما با تلفن یاد گرفته است!

همچنین تقلید کردن می‌تواند پایه‌ای در نظر گرفته شود برای رشد همدلی، یا به‌دست‌آوردن توانایی تجربهٔ آنچه شخص دیگری احساس می‌کند. درحقیقت، توانایی کودک در تقلید کردن از اقدامات ساده، مانند بیرون آوردن زبان، از همان قسمت مغز نشأت می‌گیرد که به ما امکان ایجاد همدلی می‌دهد. مطالعات اخیر نشان داده است که تقلید کردن نه تنها یک مهارت رفتاری است بلکه بیشتر شبیه روش‌های مختلف ترکیب و استفاده از انواع مختلف دانش است که در ۲ سال اول زندگی ایجاد می‌شود (جونز، 2007)

نظریهٔ یادگیری اجتماعی “آلبرت بندورا” بیان می‌کند که رفتار با فرایند یادگیری مشاهده‌ای از محیط دریافت می‌شود. این رفتار انسان را از نظر تعامل بین تأثیر شناختی، رفتاری و محیطی توضیح می‌دهد. “بیشتر رفتارهایی که مردم از خود بروز می‌دهند، عمداً یا سهواً با تأثیر نمونه‌ها آموخته می‌شوند”  (بندورا، 1977). بندورا انسان‌ها را “پردازندهٔ فعال اطلاعات” توصیف كرده است كه همواره دربارهٔ رفتار خود و پیامدهای آن می‌اندیشند.

اگرچه تقلید کردن رفتاری است که به‌طورطبیعی در کودک ایجاد می‌شود اما درادامه مواردی بیان می‌شود که می‌توانید با او تمرین کنید یا چیزهایی که با استفاده از آنها به سادگی می‌توانید مراقبشان باشید!

با نوزادان:

نوزادان با توانایی ذاتی در تقلید کردن حالات صورت متولد می‌شوند. به یاد داشته باشید که هر تعامل برای کودک شما یک فرصت یادگیری است. حرکات را برایش آرام و مکرر انجام دهید تا او بتواند اطلاعات جدید را پردازش کند. این احتمال تقلید کردن را افزایش می‌دهد. صداهایی را با دهان خود ایجاد کنید و صداهایی را نیز که کودک تولید می‌کند تکرار کنید! همچنین موسیقی روشی عالی برای تقلیدکردن کودک از اقدامات شماست. آواز بخوانید، دست بزنید، طبل بنوازید یا در اطراف او برقصید!

با کودکان نوپا:

کودکان نوپا نه فقط با تماشا کردن بلکه همواره با انجام دادن کارها، یاد می‌گیرند؛ بنابراین بگذارید کودکتان ببیند که شما کار ساده‌ای مانند کفش پوشیدن را انجام می‌دهید، سپس اجازه دهید او آن را امتحان کند! این زمان خوبی است که فرزندتان را برای مشارکت در کارهای خانه تشویق کنید؛ زیرا او عاشق کمک کردن به شما و تقلید کردن از کارهایتان است! در سن یک سالگی، نوزادان یادآوری و تقلید کردن از عملکردهایی را آغاز می‌کنند که یک ماه پیش آنها را مشاهده کرده‌اند.

شما اولین معلم فرزند خود هستید. به یاد داشته باشید که همیشه رفتاری را که می‌خواهید در او مشاهده کنید، الگو قرار دهید. اگر می‌خواهید او صبور، مهربان و مؤدب باشد، شما هم باید همین‌طور باشید! مسلماً هیچ پدرومادری نمی‌تواند همیشه عالی باشد؛ بنابراین اگر کاری را انجام داده یا گفته‌اید که آرزو می‌کنید فرزندتان آن را ندیده و نشنیده باشد، سریعاً آن را جبران کنید و دربارهٔ آن با کودک صحبت کنید.