اما استعداد روزافزون ما برای انجام هم‌زمان چند کار منجر به ایجاد یک پدیدهٔ نگران‌کننده شده است که متخصصان دوران کودکی آن را “والدین حواس‌پرت” یا “فرزندپروری با توجه جزئی” می‌نامند و چه ما این را بدانیم و چه ندانیم، فرزندان ما متوجه این موضوع می‌شوند.
برای بررسی تأثیر والدین حواس‌پرت بر رفتار کودکان، متخصصان در مرکز پزشکی کودکان کوهن در شهر نیویورک، پرستاران را در هفت زمین بازی مختلف در مدت زمان ۲۰ دقیقه مشاهده کردند. آنها دریافتند که ۷۴٪ پرستاران حواس‌پرت‌اند و فقط تلفن همراهشان علت حواس‌پرتی آنها نیست. گفت‌وگو با بزرگسالان دیگر ۳۳٪ از کل حواس‌پرتی را به خود اختصاص داد، درحالی که ۳۷٪ والدین هنگام غذا خوردن، آشامیدن، دنبال چیزی در کیفشان گشتن یا در حال مطالعه مشاهده شده‌اند.
اسنک خوردن یا جواب دادن به ایمیل درحالی که کودکان ما بازی می‌کنند ممکن است کمتر نگران‌کننده باشد اما گفته می‌شود ۳۰٪ از کودکان خردسال در این مطالعه رفتارهای پرخطری از جمله “بالا رفتن از سرسره، پرتاب کردن شن و ماسه، برعکس سُر خوردن، هل دادن سایر کودکان و پریدن از روی تاب‌های درحال حرکت ” داشتند. پنج کودکی که پرستاران حواس پرتی داشتند نیز آسیب دیدند.
خطر “والدین حواس‌پرت” فراتر از نگرانی‌های ایمنی است. عدم توجه به خردسالان، همچنین می‌تواند بر رشد اجتماعی و عاطفی آنها تأثیر منفی بگذارد.
کودکان با روابط خود ارتباطات عصبی اساسی را ایجاد می‌کنند و ۵ سال اول زندگی کلید ایجاد بنیاد عصبی محکم است. نوزادان نمی‌توانند از ما خسته شوند و برای ایجاد عملکرد شناختی به سیستم نشانه‌گیری احساسی ساخته‌شده از طریق ارتباطات پاسخگو (فکر کنید: تعاملات رفت‌وبرگشتی) اعتماد کنند. بدون توجه ما، این ارتباطات ممکن است آسیب ببیند.
ذهن آگاهی را در برنامه‌های روزمرهٔ خود بگنجانید!
بنابراین برای حفظ تمرکز چه کاری می‌توانید انجام دهید؟
همهٔ ما می‌توانیم از میزان مناسبی از ذهن آگاهی یا ایدهٔ حضور در زمان حال بهره‌مند شویم. آگاهی از محیط پیرامون خود، حتی اگر هرروز فقط برای چند دقیقه باشد، می‌تواند از نظر روحی و روانی برای شما و کودکتان مفید باشد.
هوشیار بودن می‌تواند بسیار دشوارتر از آنچه به نظر می‌رسد باشد اما روش‌های بسیار ساده‌ای برای ایجاد ذهن آگاهی در برنامه‌های روزمرهٔ ما وجود دارد که عبارت‌اند از:
- “۵ دقیقهٔ طلایی”. این روش اغلب در خانواده درمانی استفاده می‌شود. در این روش والدین باید به هریک از فرزندان خود در روز، ۵ دقیقه توجه کامل نشان دهند. چه در حال بازی، چه در حال در آغوش گرفتن، چه در حال خواندن یک داستان، چه در حال رقصیدن. هرروز اولویت خود را گذراندن اوقات با کیفیت در کنار فرزندان خود قرار دهید.
- در آغوش گرفتن و تماس فیزیکی فراوان! تماس بدنی می‌تواند باعث شود که کودک احساس امنیت کند. همچنین تأثیر مستقیمی بر رشد توانایی کودک در ایجاد احساس دلبستگی دارد.
- در زمانی که کنار خانوادهٔ خود هستید، تلفن همراه را کنار بگذارید.
- هنگام نظارت بر بازی کوچولوی خود، از دور نقش فعالی داشته باشید. آنها را در حین بازی مشاهده کنید، اسباب‌بازی‌های جدید را پیشنهاد دهید یا موفقیت‌های آنها را، هرچند کوچک، جشن بگیرید.
- در فعالیت‌های کودک شرکت کنید. روی زمین بنشینید و وارد عمل شوید! گذراندن وقت با کیفیت با کودک، پیوند عاطفی شما را تقویت می‌کند و سبب ایجاد بازخورد شناختی مهمی در کودک می‌شود.
- کنجکاو باشید. یکنواختی برنامه‌های روزمره می‌تواند ما را از مشاهدهٔ هر اتفاقی که در اطرافمان می‌افتد ناتوان کند. در این سال‌های اولیهٔ رشد، کودک شما هرروز از راه‌های کوچک و بزرگ تغییر می‌کند. از دستش ندهید. چند دقیقه وقت بگذارید تا از میزان رشد کودک خود شگفت‌زده شوید.
برای مطالعه بیشتر در مورد تحقیقات موجود اینجا را کلیک کنید.
اطلاعات بیشتر در مورد نحوهٔ تمرین ذهن آگاهی با کودک خود: how to practice mindfulness with your little one.
اولیویا مایترت یک روانشناس دارای تحصیلات فوق لیسانس در درمان سیستماتیک مختصر است. او یک مربی ذهن آگاهی است که در زمینه درمان اختلالات یادگیری آموزش دیده است. اولیویا 4 سال را به عنوان معلم پیش دبستانی ، 3 سال را به عنوان مشاور مدرسه گذراند و کودکان را در زمینه مدیتیشن آموزش می دهد. او یک روان درمانگر خانواده است و از حمایت والدین و معلمان از سراسر جهان در مشارکت اساسی آنها در رشد کودک بسیار هیجان زده است.
