ورود عضو جدید به خانواده، گاهی با دردسرهایی همراه است. در خانواده‌هایی که فرزند دوم به بعدشان متولد می‌شود، ممکن است فرزندان قبلی با ناراحتی‌هایی روبه‌رو شوند. اگر کودک شما در حال پا گذاشتن به خانواده‌ای است که اعضای کوچک دیگری نیز در آن عضو هستند، بهتر است سایر فرزندان

کودکان احساسی، احساسات مختلف رو عمیق‌تر، شدیدتر، دامنه‌دارتر و طولانی‌تر تجربه می‌کنن. ممکن است وقتی به آن‌ها زیاد بگوییم «تو زیادی احساساتی هستی» یا «جای این‌که گریه کنی، قوی باش»، آن‌ها عصبانی شوند و احساسات پیچیده‌تر و طولانی‌تری را تجربه کنند. این بچه‌ها، از آن‌جا که احساسات قدرت‌مندی دارند، بسیار

حریم خصوصی کودکان، به‌واسطه‌ی سن کم آن‌ها و نیازشان به مراقبت بزرگ‌ترها، کم‌تر جدی گرفته می‌شود. همه‌ی ما به حریم خصوصی نیاز داریم، تا در آن بتوانیم بدون تلاش برای شبیه‌شدن به بقیه، خودِ خودمان باشیم؛ با همه‌ی ضعف‌ها، نقص‌ها و علاقه‌مندی‌ها. حریم خصوصی، به آدم‌ها اجازه می‌دهد تا بی‌پرواتر

به زور بوسیدن بچه‌ها، متأسفانه برای خیلی‌ها به یک عادت تبدیل شده. گاهی بچه‌ها با گریه، ناراحتی‌شان از این ماجرا را نشان می‌دهند، گاهی دست‌شان را جلوی صورت‌شان می‌گیرند یا گاهی رو برمی‌گردانند. با این حال، خیلی از بزرگ‌سالان بی‌توجه به این مخالفت از سمت کودک‌اند، و به کار خودشان

شادی، در عصری که همواره می‌گویند فراگیرترین بیماری اش، افسردگی‌ست، به یک مهارت سخت و دور از دسترس تبدیل شده. خیلی از پدر و مادرها در عصر مدرن، تنش‌های روانی جدیدی را تجربه می‌کنند و توانایی‌شان برای پرورش بچه‌های شاد را گاهی از دست می‌دهند. در این یادداشت، به‌سراغ نکاتی

بعضی بچه‌ها، نسبت به هم‌سالان‌شان از احاسات فعال‌تری برخوردارند. زودتر، به حد بالیی از احساسات شادی و غم می‌رسند. کودکان احساسی، زودتر و بیش‌تر از بقیه متوجه جزئیات محیط می‌شوند. مثلاً دل‌خوری‌ها را زودتر از بقیه متوجه می‌شوند. در این یادداشت، سه تحلیل روان‌شناختی، درباره‌ی کودکان احساسی خواهیم داشت، که

بعضی بچه‌ها، به لحاظ حسی، از بقیه حساس‌ترند. بچه‌های حساس، عمیق‌تر از بقیه به‌سراغ تجزیه و تحلیل اطلاعات می‌روند. بچه‌های حساس، نسبت به تجربه‌های مختلف زندگی، شگفت‌انگیز عمل می‌کنند. ممکن است این بچه‌ها، به نظر بقیه، پررو، تندخو یا بیش‌ازحد پی‌گیر به‌نظر بیایند. این بچه‌ها، به دلیل حساسیت زیاد عاطفی،

پدر و مادر نمونه بودن، کار سختی نیست. لازم نیست بیش‌ازحد برای فرزندمان خارج کنیم، زندگی‌مان را به‌‌کل وقف فرزندمان کنیم، یا فداکاری‌های اسطوره‌ای ویژه‌ای انجام دهیم. پدر و مادر نمونه بودن، یعنی همراهی و حمایت از کودک، بدون آن‌که بچه احساس فشار روانی کند، که آزادی‌اش گرفته شده؛ یعنی

پدر و مادر نمونه بودن، کار سختی نیست. لازم نیست بیش‌ازحد برای فرزندمان خارج کنیم، زندگی‌مان را به‌‌کل وقف فرزندمان کنیم، یا فداکاری‌های اسطوره‌ای ویژه‌ای انجام دهیم. پدر و مادر نمونه بودن، یعنی همراهی و حمایت از کودک، بدون آن‌که بچه احساس فشار روانی کند، که آزادی‌اش گرفته شده؛ یعنی

پدر و مادر نمونه بودن، کار سختی نیست. لازم نیست بیش‌ازحد برای فرزندمان خارج کنیم، زندگی‌مان را به‌‌کل وقف فرزندمان کنیم، یا فداکاری‌های اسطوره‌ای ویژه‌ای انجام دهیم. پدر و مادر نمونه بودن، یعنی همراهی و حمایت از کودک، بدون آن‌که بچه احساس فشار روانی کند، که آزادی‌اش گرفته شده؛ یعنی