در طول سه سال اول زندگی، ۹۰ درصد از مغز کودک شما رشد می‌کند. دکتر “Shonkoff” در مرکز هاروارد میزان رشد کودک را بررسی و بیان می‌کند که بیش از ۱ میلیون اتصال در هر ثانیه در داخل مغز کودک ایجاد می‌شود. تجارب اولیه، چه مثبت و چه منفی، در سازماندهی این اتصالات عصبی بسیار مهم و مسئول ایجاد مدارهای قوی‌ترند.
چگونه می‌توانید به شکل‌گیری ساختار مغزی کودک خود کمک کنید و ارتباطات عصبی مثبت و قوی‌تری ایجاد کنید؟
تعاملات رفت‌وبرگشتی(عمل و عکس‌العملی) به شکل‌گیری پویایی مغز کودک کمک می‌کند. درست مثل یک بازی تنیس روی میز، تعاملات سرویس و بازگشت در کارهای رفت و برگشتی بین شما و کوچولوی شما انجام می‌شود. کودک شما در حالی که آواهای مختلفی ایجاد می‌کند، وقتی چیزی را که علاقه دارد، می‌بیند حالت چهره، صدا یا حرکتی را نشان می‌دهد و شما با پاسخ دادن به روش حمایت، به علاقهٔ او واکنش مثبت نشان می‌دهید. برای کسب اطلاعات بیشتر دربارهٔ تعاملات سرویس و بازگشت، به مطالعه ادامه دهید.
دکتر جک شونکوف و تیم وی در مرکز تأیید می‌کنند که ساختار سالم مغز بنیادی مستحکم دارد که به ورودی‌های مناسب از حواس کودک و روابط پایدار و واکنش‌پذیر با بزرگسالان دلسوز و اطرافیان بستگی دارد. نوزادان وقتی به این دنیا می‌آیند به مراقبان خود وابسته‌اند تا به آنها کمک کنند که آنچه را تجربه می‌کنند درک کنند. وقتی كودکتان گریه می‌كند، حباب درست می‌کند یا به چیزی اشاره می‌كند و شما با كلمات و تماس جسمی و چشمی خود پاسخ مناسبی به او می‌دهید، به او كمك می‌كنید كه احساسش شنیده و فهمیده شود. این باعث تقویت اتصالات عصبی درون مغز او می‌شود که از مهارت‌های ارتباطی و اجتماعی او پشتیبانی می‌کند. هر سرویس(در ادامهٔ تشبیه به بازی تنیس روی میز) مهم است و با کسب اطلاعات بیشتر در مورد علایق، توانایی‌ها و نیازهایش، به کنجکاوی ادامه می‌دهد و این‌گونه پیوند بین شما تقویت می‌شود.
حمایت نکردن از ابراز علاقهٔ کودک، مراقبت ناکافی، غیرقابل اعتماد بودن یا غیبت طولانی‌مدت، سلامت جسمی و روحی کودک شما را مختل می‌کند. نبود دائمی فعل‌وانفعالات رفت‌وبرگشتی همان چیزی است که دکتر شنکوف از آن یاد می‌کند “یک ضربهٔ مضاعف”. مغز نه تنها تحریک عصبی مناسبی را که لازم دارد دریافت نمی‌کند بلکه پاسخ استرس را نیز در بدن فعال می‌کند و مغز در حال رشد را از هورمون‌های مضر استرس پر می‌کند. این می‌تواند به طور بالقوه تکامل عملکردهای اجرایی فرزند شما را که برای سلامتی همیشگی و یادگیری او ضروری است، به خطر بیندازد.
