آیا هنگام بازی با کودک، چشمان شما همواره جای دیگری را نگاه میکند؟ اگر اینگونهاید، زمان آن رسیده است که وقتی در اتاق بازی هستید تلفن هوشمند یا هرگونه عاملی را که باعث حواس پرتی شما میشود، کنار بگذارید. برقراری تماس چشمی با کودک و نگاه گردن اسباببازیهایی که هردو با آنها بازی میکنید، در واقع میتواند بر رشد شناختی او، به ویژه دامنهٔ توجه او، تأثیر زیادی بگذارد. توجه مداوم مهم است؛ زیرا این شاخصی قوی برای موفقیت در زمینههایی مانند یادگیری زبان، حل مسئله و سایر نقاط مهم شناختی در آینده است.
در گذشته، تصور میشد که توجه یکی از ویژگیهای کودکان است که با سرعت خود بهبود مییابد و تحت تأثیر عوامل محیطی مانند رفتار والدین یا مراقبتکننده قرار نمیگیرد. بااینحال، یک مطالعهٔ جدید منتشرشده در مجلهٔ Current Biology”، که چن یو و لیندا اسمیت” از گروه روانشناسی و مغز دانشگاه ایندیانا انجام دادهاند، نشان میدهد که مراقبان و والدین صرفاً با توجه کردن به کودک برای یک مدت طولانی، بر فرزندان خود تأثیر میگذارند. محققان ارتباط مستقیمی بین مدت زمان نگاه والدین (یا مراقب) به اشیایی که کودک در حال بازی با آنهاست و مدت زمان متمرکز نگه داشتن کودک بر روی همان شیء پیدا کردند. این بدان معناست که نگاه کردن به تلفنهمراه هنگام بازی میتواند باعث حواسپرتی کودک شما نیز شود.
محققان دریافتند که وقتی والدین برای مشاهدهٔ یک اسباببازی مدت زمانی طولانی وقت میگذارند، کودک نیز این عمل را یاد میگیرد. در حقیقت، هر چه پدر و مادر بیشتر به اسباببازی نگاه کنند، کودک نیز مدت بیشتری به آن نگاه میکند، حتی بعد از اینکه پدر یا مادر به جای دیگری نگاه میکنند. عنصر دیگری که باید در نظر گرفت این است که والدینی در جلب توجه کودک بسیار موفق بودند، که “اجازه میدادند کودک رهبری کند”. به این معنی که والدین یا مراقبان صبر میکنند تا زمانی که بچهها به یک اسباببازی علاقهمند شوند و سپس با با نام بردن از آن اسباببازی و تشویق کودک به بازی با آن، علاقهٔ او را افزایش میدهند.
چنیو میگوید: “اگر والدین سعی کنند با جلب توجه کودک به موضوع مورد علاقهٔ والدین، خود رهبری کنند، این تلاش ممکن است موفقیتآمیز نباشد […] اما اگر والدین فقط به علاقهٔ کودک توجه کنند، راحتتر است که خواستهٔ کودک خود را مورد توجه قرار دهند.”
بنابراین اگر کودک خردسال شما برای توجه کردن به چیزی برای مدت زمانی طولانی مشکل دارد، موارد زیر را امتحان کنید:
- به کودک خود اجازه دهید در هنگام بازی پیشگام شود.
- چشمها را به کودک و اسباببازیهایش بدوزید.
- تشویق کلامی را در رفتار خود بگنجانید.
