آنچه در این مقاله میخوانید:
پدر و مادر نمونه بودن، کار سختی نیست. لازم نیست بیشازحد برای فرزندمان خارج کنیم، زندگیمان را بهکل وقف فرزندمان کنیم، یا فداکاریهای اسطورهای ویژهای انجام دهیم. پدر و مادر نمونه بودن، یعنی همراهی و حمایت از کودک، بدون آنکه بچه احساس فشار روانی کند، که آزادیاش گرفته شده؛ یعنی مسیر را به بچهها نشان دادن. نه اینکه جای آنها قدم برداریم، جای آنها فکر کنیم و جای آنها حرف بزنیم. پدر و مادر نمونه شدن، کار سختی نیست. کافیست چند نکتهی ساده را رعایت کنیم. خیلی کارها را نباید انجام داد. به چه معنا؟
پنج یادداشت، تحت عنوان سری «ویژگیهای پدر و مادر نمونه» در آوک خواهیم داشت. در هر یادداشت، کمی مفصل دربارهی هر مورد صحبت خواهیم کرد. با لحنی خودمانیتر از همیشه؛ طوریکه کمتر مشابهش را خوانده باشید. متن حاضر، پنجمین قسمت از این سری است. باهم نکاتی را مرور میکنیم، به رفتارمان با بچهها و به خودمان فکر خواهیم کرد.
- روی اینجا کلیک کنید و یادداشت قبلی آوک از این سری را بخوانید.
پدر و مادر نمونه، چه ویژگیهایی دارند؟
یک. بیرون از منطقهی امن، بهترین جا برای یادگیری است.
به فرزندانتان اجازه دهید گاهی از منطقهی امنشان خارج شوند. به چه معنا؟ ذهن ما نسبت به بههم زدن روتینها، موضع میگیرد. احساس میکنیم شرایط جدید، ثبات و امنیت قبلی ما را تهدید میکند. اگر فرزندتان میخواهد از خانه خارج شود و با کسی دوست شود، ممکن است نگران شوید که برای او اتفاقهای بدی بیفتد. این واکنش غریزی شما برای خروج از محدودهی امن است.
دراینباره بیشتر بخوانید:
محدودهی امن آدمها، لزوماً یک محدودهی جغرافیایی نیست. وقتی در معرض انجام کار جدیدی قرار میگیرید، اعتمادبهنفس شما نسبت به انجام کارهای روتین کمتر میشود. تجربههای تازه، آدمها را نگران میکنند. پدر و مادرهای نمونه، حواسشان هست در عین اینکه از کودکشان مراقبت و حمایت میکنند، به آنها اجازه بدهند، وارد فضاهای جدید برای یادگیری و کشف استعدادها شوند.
دو. شناخت دوستان از راه دور.
دوستان فرزندتان را از همان سنین پایین بشناسید. نه اینکه از نزدیک در رابطهی آنها دخالت داشته باشید. بهصورت پنهانی و از راه دور، فقط حواستان باشد فرزندتان با چه کسانی در ارتباط است.
سه. ارتباط نزدیک، عمیق و عاطفی.
هرطور شده، با هر برنامهریزی و تلاشی که شده، اجازه ندهید توی وظایف شغلی غرق شوید و ارتباطتان با فرزندتان محدود شود، یا سطحی بهنظر برسد. بسیاری از ارتباطهای بزرگسالی آدمها، تحتتأثیر ارتباطهای حسی پدر و مادر نمونه در سنین پایین است.
افرادی که در سنین پایین و در محیط خانواده، بهقدر کافی مورد توجه و محبت قرار نگرفتهاند، در برقراری ارتباط عاطفی در بزرگسالی دچار مشکل میشوند. معمولاً بهصورت افراطی محبت میکنند، یا از دیگران این توقع را دارند، که دائم به آنها توجه کنند.
چهار. آدم خوب بودن، کار سختی نیست.
صفتهایی مثل سپاسگزاری، رعایت حقوق دیگران یا انصاف را به فرزندتان آموزش بدهید؛ نه با مجموعهای از جملات یا توضیحات کلامی. بلکه از طریق رفتار و اعمالتان. این صفتها، شاید در شلوغی زندگی مدرن کمی فراموششده بهنظر برسند، اما همچنان همهی آدمها به آنها احترام میگذارند.
پیش چشم فرزندتان، آدم منصفی باشید. مثلاً فط بدیها یا نقاط ضعف دیگران را نگویید. این صفات اخلاقی، در بزرگسالی از فرزند شما فردی محبوب، مطمئن و مورداعتماد میسازد.
سری نکات تربیتی با عناوین پدر و مادرهای نمونه، در این یادداشت به پایان رسید. در بخشهای مختلف آوک، مقالات دیگری در ارتباط با نحوهی برخورد با فرزندان وجود دارد که در صورت علاقهمندی، میتوانید آنها را بخوانید.