در تحقیقی که دانشگاهیان “آلمودنا سویا”، از دانشگاه لندن و “کریستینا بورا”، از دانشگاه سویل انجام دادند، مشخص شد که والدین کمتر از ۴۰ دقیقه در روز با فرزندان خود گفتوگو میکنند و این کافی نیست!
به دنبال توصیههای برنامهٔ ترویج دانشگاه ایالتی میشیگان و همچنین توصیههای ارائهشده در کتاب آنچه باید انتظار داشت: سالهای نوپایی کودک، در ادامه ما به شما نکاتی را در مورد چگونگی برقراری ارتباط به عنوان بخشی اصلی از روابط خود با فرزند کوچکتان ارائه میدهیم.
- شروع سریعی داشته باشید: حتی اگر مهارتهای کلامی فرزند شما هنوز محدود باشد، ایجاد بستری مناسب برای گفتوگو با او هنوز هم بسیار مهم است.
- شنونده خوبی باشید: این ممکن است بهترین مشاورهٔ ارتباطی باشد که میتوانیم ارائه دهیم. اگر فرزندتان وقت خود را صرف توضیح جزئیات داستان یا بیان موضوعی میکند، صبور باشید و سعی کنید خیلی سریع نتیجهگیری نکنید.
- به صحبت کردن اهمیت دهید و برای آن وقت بگذارید: سعی کنید زمان مناسب غیرقابل تغییری در برنامهٔ روزانه خود داشته باشید تا با کودک نوپای خود صحبت کنید. به معنی اینکه در این مدت نباید بگذارید عواملی مانند استفاده از تلفن همراه، تلویزیون یا مطالب خواندنی حواستان را پرت کند. یک پیشنهاد خوب داشتن یک مراسم “صبح به خیر” برای صحبت کردن قبل از مدرسه و یک مراسم “شب به خیر” برای صحبت کردن قبل از خواب است. اکنون زمان خوبی برای شروع این عادتهای جدید خانوادگی است.
- به او کمک کنید مواردی را که پیچیده است بیان کند: از آنجا که کودک شما هنوز در حال تقویت مهارتهای زبانآموزی خود است، ممکن است احساساتی را تجربه کند که هنوز نمیتواند آنها را به زبان بیاورد، فقط به این دلیل که دایرهٔ واژگان او هنوز در حال گسترش است. شما میتوانید با نامگذاری کلمات زیادی برای بیان احساسات مثبت و منفی، به او کمک کنید.
- با ارتباط کلامی و غیرکلامی هماهنگ باشید: سعی کنید کاملاً روی کودک نوپای خود تمرکز کنید و با دادن نظرها و سؤال کردن علاقهٔ خود را نشان دهید. به این ترتیب، کودک شما میفهمد آنچه میگوید برای شما مهم است.