چرا بعضی از کودکان آسان گیر و بعضی دیگر ، آنچه ممکن است ما آنها را صدا بزنیم ، “چالش برانگیز” ترند؟ چرا خواهر و برادرها تا این حد با یکدیگر متفاوت هستند؟ همه چیز به مزاج برمی گردد.
مزاج ذاتی است ، چیزی که ما با آن به دنیا آمده ایم. این بخشی از ساختارسازی منحصر به فرد مغز هر فرد است. فرزند شما خلق و خوی خود را انتخاب نکرده و به دلیل کاری که شما انجام داده اید یا انجام نداده اید ، او کسی که الان هست، نشده – اگرچه تجربیات و تعاملات با افراد دیگر در طی سالهای اولیه می تواند آن را اصلاح کند.
در سالهای مدرسه ، خلق و خوی کودک شما به خوبی مشخص می شود و توسط افرادی که او را می شناسند به راحتی قابل تشخیص است. احتمالاً در آینده تغییر زیادی نخواهد کرد. همانطور که قبلاً اشاره کردیم ، این خصوصیات ذاتی هستند ، چیزی که پسرتان با آن متولد می شود و از مهارت های فرزندپروری شما جداست. با این حال ، نحوه سازگاری کودک کوچک شما با محیط زندگی بستگی زیادی به تعامل بین خلق و خوی شما و نحوه واکنش افراد اطرافش به او دارد. کودکی که در محیط خود و در کنار اطرافیانش راحت باشد، رشد میکند!
طبق آکادمی اطفال آمریکا ، نه ویژگی اصلی وجود دارد که مزاج را تشکیل می دهد.
- سطح فعالیت: میزان فعالیت بدنی فرزند شما در زندگی روزمره چیست؟ آیا او بی قرار است یا ناراحت یا بیشتر آرام است؟
- ریتمیک یا منظم بودن: آیا او الگوی مداومی برای عملکردهای بدنی اساسی مانند اشتها ، خواب و عادات روده ای دارد؟
- رویکرد و کناره گیری: پسرتان در ابتدا چگونه به محرک جدیدی پاسخ می دهد؟ آیا او سریع و جسور است ، یا کند و در برابر عادت کردن به آن مردد است؟ این می تواند افراد ، موقعیت ها، مکان ها ، غذاها ، تغییر در روال کارها یا تغییرات دیگر باشد.
- سازگاری: کوچولوی شما چقدر راحت تغییر می کند یا به شرایط جدید عادت می کند؟ آیا او می تواند واکنش خود را به خوبی اصلاح کند؟
- شدت: کودک شما با چه سطح انرژی مرتباً به یک وضعیت مثبت یا منفی پاسخ می دهد؟
- خلق و خوی: آیا پسرتان به طور کلی در نحوه برقراری ارتباط و عمل پسندیده است یا غیر دوستانه؟ حال عمومی او چگونه است؟
- دامنه توجه: آیا فرزند شما با حواس پرتی یا بدون حواس پرتی، میتواند بر روی انجام کاری تمرکز کند.
- حواس پرتی: چقدر راحت محرک های محیطی می توانند حواس او را از یک کار دور کنند؟
- آستانه حسی: پسر شما چقدر نیاز دارد که برای پاسخ دادن تحریک شود؟ برخی از کودکان به کوچکترین تحریک پاسخ می دهند و برخی دیگر به مقادیر شدید نیاز دارند.
با آگاهی از برخی خصوصیات مزاج ، می توانید کودک خود را در سطح دیگری درک کنید ، یاد بگیرید که او را بپذیرید و از همه مهمتر ، از منحصر به فرد بودن او قدردانی می کنید. سپس ، با شروع از آن نقطه ، می توانید به گونه ای که ارتباط بیشتری نسبت به او دارد، یک رشد اجتماعی و عاطفی سالم را پرورش دهید.
هنگام تصمیم گیری در زمینه فرزندپروری ، خلق و خوی کودک خود را در ذهن داشته باشید. هدف تغییر او نیست ، بلکه کمک به سازگاری و رشد اوست. از طریق گفتار و کردار خود اطمینان حاصل کنید که به او اطلاع دهید که او را برای آنچه که هست قبول دارید.
