ما قبلاً در مورد سبکهای مختلف والدین بحث کردهایم اما چه اتفاقی میافتد که شما و همسرتان سبکهای مختلفی را انتخاب میکنید و در نهایت به بنبست میرسید؟ معمولاً برخوردها هنگام بزرگ کردن کودک به وجود میآیند؛ زیرا شما در خانههای مختلف و با سنتها و روشهای متفاوتی بزرگ شدهاید. این یکی از دلایلی است که باعث میشود فرزند پروری بهراحتی به کاری سخت تبدیل شود و آیندهٔ کودک شما در معرض خطر قرار بگیرد (اما لازم نیست فشاری بر خودتان وارد کنید). راه پیشبینی و جلوگیری از همهٔ این برخوردهای احتمالی دربارهٔ نظرهای مختلف و درگیری بر سر آنها، استفاده از یک ابزار قدرتمند است: ارتباطات.
بیایید یک قدم به عقب برگردیم و قبل از اینکه جلسهٔ بزرگ خانواده را برنامهریزی و آنچه را باید و نباید انجام شود تعیین کنید، ابتدا تربیت خود را در سطح فردی تجزیهوتحلیل کنید. مواردی که به طور واقعی دوران کودکی شما را رقم زد چه چیزهایی بودند؟ به نظر شما کدام نگرش کمترین کمک را به شما کرده است؟ با کدام ارزشها مطرح شدید؟ در حال حاضر با کدام ارزشها زندگی میکنید؟ همهٔ این سؤالات به شما کمک میکنند تا درک بهتری از آنچه احساس میکنید باید به فرزندان خود منتقل کنید، داشته باشید. از شریک زندگی خود نیز بخواهید همین کار را انجام دهد.
هنگامی که هردوی شما خواستههای خود را برای فرزندانتان تعیین کردید و فکر میکنید که میتوانید این کار را انجام دهید، شروع به مقایسه و یافتن تعادل بین سبکهای مختلف و کارایی آنها کنید. بدون هیچگونه ترتیب و همکاری، تلاش فردی برای هریک از سبکها دشوار است. در حقیقت، اگر نیروهای خود را متحد و به صورت تیمی از والدین کار را شروع نکنید، نتیجهٔ این تلاش میتواند بسیار ناامیدکننده باشد.
لازم نیست در این ثانیه همهٔ کارها را درست انجام دهید اما این امر به شما کمک میکند تا تصویری واضحتر از نحوهٔ روبهرویی با برخی مراحل مهم رشد را بهدست آورید. این تفکر را تقویت کنید که هر دو مسئولیت را در دست دارید، هردو میتوانید دربارهٔ چگونگی تربیت کودک خود به میزان یکسانی اظهارنظر کنید و هردوی شما به بهترینها را برای کودک خود میخواهید. اجازه ندهید اختلافات ناچیز رابطهٔ شما را خراب کند، هدفتان برقراری صلح باشد و برای چیزهای کوچک عصبانی نشوید.