گروهی از میکروارگانیسم‌های کنترل‌شده (باکتری‌های خوب) هستند که در واژن قرار دارند تا سطح pH کافی را حفظ کنند و از آن در برابر سایر میکروب‌ها محافظت کنند. بااین‌حال، اگر تغییری در فلور واژن ایجاد شود، این باکتری‌ها می‌توانند تولیدمثل کنند، یا اجازه پیدا کنند از طریق سایر میکروب‌ها باعث تحریک یا عفونت واژن شوند.

برخی از عواملی که می‌توانند باعث ایجاد عفونت واژن شوند:

• دوش واژن با محصولات تمیزکننده‌ای که رایحه دارند. کاندوم، دئودورانت یا صابون‌هایی که مخصوص مراقبت از واژن نیستند.
• حساسیت به لباس زیر با الیاف مصنوعی
• تغییرات هورمونی و سطح استروژن پایین که می‌تواند باعث تحریک یا عفونت شود.
• بیماری‌های که از راه جنسی (STD) منتقل می‌شوند؛ مانند کلامیدیا یا تبخال.
• عفونت تریکونوماس، میکروارگانیسم‌هایی که هنگام برقراری روابط جنسی وارد بدن می‌شوند.

چگونه می‌توانم از عفونت واژن جلوگیری کنم؟

• هنگام پاک کردن با دستمال توالت، این کار را از جلو به عقب انجام دهید، تا از آلوده شدن واژن جلوگیری کنید.
• قبل و بعد از رابطهٔ جنسی مایعات کافی بنوشید تا قبل و بعد از برقراری رابطه به اندازهٔ کافی ادرار کنید.
• از لباس زیر پنبه‌ای استفاده کنید.
• برای مدت طولانی لباس شنای مرطوب نپوشید.
• از پوشیدن لباس تنگ، به خصوص اگر دارای الیاف مصنوعی باشد، خودداری کنید.
• از کاندوم برای کاهش احتمال ابتلا به بیماری‌های مقاربتی استفاده کنید.

در صورت احساس هر نوع درد، تحریک، تورم یا تغییر در ترشحات واژن با پزشک خود تماس بگیرید. برای دستیابی به یک راه درمان دقیق، تشخیص بسیار مهم است. خود تشخیصی می‌تواند نتایجی بسیار منفی برای شما داشته باشد.