حتما زمانی را که کودکتان به دنیا آمد به خوبی به خاطر دارید؟  همچنین احتمالاً می توانید روزها یا هفته‌های اول تولد او را به یاد ‌آورید و  اگر او را با امروزش مقایسه کنید، حتما تفاوت‌های زیادی را در وجودش مشاهده خواهید کرد.

او  حالا دیگر آن نوزادی نیست که قبلا با او مواجه بودید و بیشتر وقت خود را در خواب می گذراند، زیرا اکنون هوشیار و مشتاق تعامل با محیط اطراف خود است و به نوزادی فعال و پذیرا تبدیل شده است که نسبت به جهان پیرامون خود واکنش نشان می‌دهد.

اگر کودک شما بین ۳ تا ۵ ماه دارد ، احتمالاً به برخی از مراحل مهم رشد مانند کنترل ارادی بیشتر بدن، بلند کردن سر و سینه وقتی که روی شکم خوابیده است، کمک کردن به حرکت بالاتنه با استفاده از بازوها، کشش پاها، لگد زدن، و بازوبسته کردن دست های کوچکش موفق شده است. حالا همه اینها به او امکان خواهد داد تا به اشیایی که توجه او را جلب می‌کنند نزدیک شود.

معمولاً کودکان می‌توانند اشیای کوچک را در ۳ ماهگی در دست نگه دارند. در ابتدا، باید به کودک خود کمک کنید که اشیا در دستش بگذارد اما بعداً، در حدود ۵ ماهگی، او اشیا را جست‌جو می‌کند و می‌خواهد که داوطلبانه آنها را بگیرد. اولین علامتی که در مورد این علاقه جدید مشاهده خواهید کرد، این است که کودک شما سعی می‌کند چیزهایی را که دور از دسترس‌او هستند در دست بگیرد. این خودش به تنهایی پیشرفت بزرگی است؛ زیرا به وی امکان می‌دهد تا ظرفیت حرکت مستقلش را افزایش و وسعت دهد‌. برای کمک به او در مورد این حرکت های بیشتر و برای تلاش بیشتر برای رسیدن به چیزهایی که می‌خواهد، اسباب‌بازهای مورد علاقه‌اش را کمی دورتر از دسترسش قرار دهید و او را به گرفتن آن تشویق کنید. همچنین می‌توانید برخی اسباب‌بازی را از این طرف به آن طرف حرکت دهید، تا کودکتان برای گرفتن آن غلت بزند.

این علاقه جدید که برای او جذابیت هم دارد، به کودک شما امکان می‌دهد که نه تنها توانایی حرکتی خود ، بلکه سایر مهارت‌های شناختی و زبانی‌اش را نیز افزایش دهد. از این فرصت استفاده کنید و درحالی که کودک شما می‌آموزد چطور چیزهایی را که به آن علاقه دارد، به‌دست‌آورد، نام آنها را برایش بگویید. ممکن است او نتواند کلمات را تکرار کند، اما شما توانایی او را در تشخیص اشیا با نشانه‌های کلامی تحریک خواهید کرد. کمی بعد، وقتی او یاد می‌گیرد چگونه صحبت کند، از این واژگان برای درخواست آنچه می‌خواهد استفاده می‌کند. به یاد داشته باشید که حتی اگر کار ساده‌ای به‌نظربرسد، برای گرفتن اشیا چشم و دست باید کاملاً هماهنگ باشند. بنابراین، پس از نگه داشتن اشیای کوچک، طبیعی است که  چندین ماه طول بکشد تا بچه‌ها بتوانند این کار را به‌تنهایی انجام دهند. اگر کودکتان به این سن رسیده و هنوز مهارت لازم را کسب نکرده است، نگران نشوید. این اختلافات در زمینه رشد در کودکان، معمول‌تر از آن است که نگرانش باشید. بااین‌حال، اگر فکر می‌کنید کودک شما در رشد مهارت‌های حرکتی خود مشکل دارد، بهتر است با پزشک متخصص اطفال صحبت کنید.