وقتی می بینید که یک دختر بچه اولین قدم های لرزان خود را برمیدارد ، بامزه است که کاملاً ناهماهنگ به نظر می رسد. به نظر می رسد که او هنوز مطمئن نیست که اعضای بدنش کجاست یا تمام حرکات مختلفی که فقط برای برداشتن یک قدم نیاز به هماهنگی دارد. همچنین ، آیا شما تا به حال فقط روی پای خود نشسته اید و متوجه شوید كه یك پا لحظه ای بی حس شده است ، و سپس باید چند دقیقه را صرف بیدار كردن آن كنید بدون اینكه بتوانید به درستی مقدار وزنی را كه می توانید بر روی آن محاسبه كنید یا دقیقاً تا كجا پای شماست؟ این تجارب ارتباط چشمگیر نحوه پردازش احساس و حرکت مغز را اثبات می کنند. این حس را آگاهی از بدن می نامند.
اصطلاح تصور در پزشکی و در روانشناسی برای توصیف اینکه چگونه یک شخص می داند بدنش در مکانی مشخص است ، به کار می رود و بنابراین مبنای این است که می توانیم با خیال راحت و بی خیال در اطراف محیط خود حرکت کنیم. گیرنده های خاص در عضلات اسکلتی به ما این امکان را می دهند تا از وضعیت ، موقعیت و تعادل خود آگاه باشیم.
مغز ما باید به طور مداوم از مکان هر اندام آگاه باشد واین که اندام چه کاری انجام می دهد تا بتوانیم به طور دقیق و هماهنگ حرکت کنیم. اگرچه ، در بزرگسالی ، این روند پیچیده بسیار سریع و روان است که معمولاً مورد توجه قرار نمی گیرد ، اما حرکات هماهنگ برای کودک در حال رشد کار کوچکی نیست. طبق گفته آكادمی اطفال آمریكا ، كودكان بین 25 تا 48 ماهه مهارت های حرکتی بزرگ و اصلی زیادی مانند راه رفتن ، به چنگ گرفتن ، پریدن ، دویدن ، پرتاب و گرفتن اشیا را پیدا می کنند. در حالی که دخترتان بر ر.ی این مهارت ها کار می کند ، او چگونگی پردازش اطلاعات داخلی در مورد نحوه حرکت را تلفیق می کند.
