کنار آمدن با کودکان نوپا و پیشدبستانی میتوانند سخت باشد! براساس اعلام دانشگاه اطفال آمریکا، فرزند شما بین ۲۴ تا ۴۸ ماهگی در حال دستیابی به بسیاری از مهارتهای عاطفی و اجتماعی است. کودک با قدرت و مهارت جسمی تازهای که پیدا کردهاست، شروع به جستوجوی فعال در محیط، شخصیت و محدودیتهای اطرافش میکند. این دورهٔ زمانی برای رشد او بسیار مهم است اما همچنین میتواند برای والدین سخت باشد. کنجکاوی کودک در این سن کم، همراه با خطرکردن و رفتارهای پرمخاطره است. عزم راسخ او همراه با لجبازی است و تمایل او به داشتن استقلال میتواند بهسرعت به سرکشی تغییر یابد.
از آنجا که اجرای شیوههای فرزندپروری برای کودکان نوپا ممکن است دشوار باشد، روانشناسان رشد، تحقیقات زیادی را در مورد اینکه چگونه برخی از روشها یا مهارتهایی که والدین به کار میبرند، میتوانند رابطهٔ شاد و سالم بین والدین و فرزندانشان را ارتقا دهند، انجام دادهاند. در سال ۲۰۰۵، محققان “لیلیانا لنگوا و اریکا کوواچ” از دانشگاه واشنگتن دریافتند که وقتی والدین از ابزارهای تربیتی مثبت برای کودکان پیشدبستانی خود استفاده میکنند، در طول یک سال این مسئله با کاهش تحریکپذیری، سرکشی، ترس و طرد همراه است. همچنین با افزایش احساسات مثبت کودک و پذیرش و سازگاری مراقب او رابطه داشته است.
به گفتهٔ “دیوید کر”، استاد روانشناسی در دانشگاه ایالتی اورگان، استفاده از فرزندپروری مثبت نه تنها زندگی شما را آسان میکند، بلکه به مهارتهای اجتماعی و احساسی فرزندتان در طول زندگی کمک میکند؛ بنابراین، در ادامه چند پیشنهاد در مورد چگونگی استفاده از فرزندپروری مثبت درحالی که از دوران پیشدبستانی کودک خود لذت میبرید، آورده شده است:
- او را تشویق کنید به جای تظاهر کردن، احساسات خود را ابراز کند و آنها را بپذیرد.
- به جای دستور دادن، به او حق انتخاب بدهید. از آنجا که کودک شما تازه شروع به اعلام استقلال و خودمختاری کردهاست، این میتواند به شما کمک کند که از جنگ قدرت یا “نه” گفتن شدید کودک جلوگیری کنید. مهم است که به او گزینههایی بدهید که خودتان مشکلی با آنها ندارید.
- هرازگاهی به او “نه” بگویید اما وقتی این کار را میکنید معنای آن را واقعاً بدانید. محدودیتها را منطقی و سازگار نگه دارید.
- سعی کنید محیطی ایجاد کنید که هم ایمن باشد و هم فضای مناسبی برای کاوش و بازی کودک داشته باشد. محافظت از کودک نیاز به مقداری تلاش و سرمایهگذاری دارد و در نتیجه، استرس ناشی از اینکه مدام کودک را از انجام فعالیتهای خطرناک منع کنید، تا حد زیادی کاهش میدهد.
- به رفتار خوب توجه مثبت نشان دهید، پیشرفت را تشخیص دهید و موفقیت را تحسین کنید.
- علاقمند باشید که دلیل کار فرزند خود را درک کنید قبل از اینکه سریع قضاوت و نتیجهگیری کنید.