به نظر میرسد که بیشتر والدین قرارهای بازی را نوعی وقتگذرانی با برنامههایی غیرضروری میدانند اما در واقع، این یک فرصت بسیار مهم برای کودک است که در کنار همسالان خود چیزهای مختلف را تصور کند و یاد بگیرد. درست مثل هرچیز دیگری که با تمرین کردن تکمیل میشود، بچهها برای ادامهٔ رشد باید فضایی برای تمرین مهارتهای اجتماعی و عاطفی خود داشته باشند.
از آنجا که پیشنهاد ارتباط با بیش از یک کودک نوپا در یک زمان میتواند بسیار دشوار باشد، ما نکاتی را در مورد چگونگی برنامهریزی قرارهای بازی عالی برای فرزندتان آماده کردهایم:
- مدت زمان قرارهای بازی را کوتاه کنید و بیش از حد برایشان برنامهریزی نکنید. به جای اینکه این کار را هرروز انجام دهید، یک یا دوبار در هفته ۶۰ تا ۱۲۰ دقیقه بازی دوستانه ترتیب دهید. اگر کودک شما همین حالا هم فعالیتهای زیادی در روز داشته است، از او بخواهید مانند مهدکودک بهترین رفتار اجتماعی خود را داشته باشد. نگرش و رفتار او را بررسی کنید تا ببینید آیا باید قرارهای خارج از برنامهٔ بازی را کاهش دهید یا خیر.
- زمان قرارهای دوستانه را طوری انتخاب کنید که با وقت چرت زدن یا غذا خوردن کودک تداخلی ایجاد نکند و بچهها در زمان بازی خسته یا گرسنه نباشند.
- به کودک برای رفتار و میزبانی خوبش پاداشی بدهید. وقتی قرار بازی در خانهٔ شماست و کودک نوپای شما میزبان کوچولوهای دیگر است، ممکن است برای کودکتان کمی سخت باشد؛ زیرا این به معنای تقسیم خانه، اسباببازیها، غذا و والدین اوست. اگر اینگونه باشد، میتوانید به فرزندتان اجازه دهید اسباببازیهایی را که دوست ندارد به کسی بدهد، قبل از رسیدن مهمانها کنار بگذارد. جدا کردن یک چیز مورد علاقه یا خاص میتواند تقسیم بیشتر اسباببازیهای دیگر را آسان کند.
- با یک میانوعدهٔ سالم شروع کنید و مطمئن شوید که هردو بچه به یک میزان غذا دریافت میکنند.
- در اطراف بچهها باشید و بر آنها نظارت کنید، تا در صورت بروز درگیری بتوانید به بچهها کمک کنید تا آشتی کنند.
- بچهها را به با هم بازی کردن تشویق کنید اما اگر هردو بچه از اینکه در کنار یکدیگر با خودشان بازی میکنند، خوشحال هستند آنها را تحت فشار نگذارید.