1. فعالیت‌ها را آماده کنید

من همیشه توصیه می‌کنم حداقل یک فعالیت ساختاریافته، مخصوصاً برای دوستان کم‌سن‌تر خود، تهیه کنید. برخی از پیشنهادهای ساده که می‌تواند شامل یک فعالیت پخت‌وپز آسان، یک کاردستی سرگرم‌کننده، یک مسیر مانع یا شکار لاشخور (بازی‌ای که به طور معمول در یک فضای باز انجام می‌شود و در آن شرکت‌کنندگان باید تعدادی اشیای متفرقه را جمع کنند) باشد. همچنین، درصورتی که کودکان کم‌سن‌تری مهمانتان هستند و کاملاً مطمئن نیستند که چگونه بازی را شروع کنند، بهتر است در ذهن خود چند فعالیت بدون ساختار داشته باشید. این موارد می‌تواند شامل بازی‌های رومیزی، مسیرهای قطار، خانهٔ عروسک‌ها، لباس پوشیدن (منظور حاضر کردن خودشان است. فعالیتی که مخصوصاً دختر بچه‌ها از آن خوششان می‌آید) یا میز خمیربازی باشد. هرچه آمادگی بیشتری داشته باشید، تغییر فعالیت برایتان راحت‌تر خواهد بود!

2. قوانین را تنظیم کنید

خانه شما، قوانین شما! همهٔ بچه‌ها وقتی انتظار مشخصی از آنها دارید، بهترین رفتار می‌کنند. قبل از شروع بازی بچه‌ها، حتماً قوانین اساسی را تنظیم کنید. من می‌گویم حداکثر ۵ قانون اساسی به آنها بدهید تا به خاطر سپردن آن برای همه راحت‌تر باشد و در صورت لزوم یادآوری آنها برای خودتان هم آسان‌تر باشد (برای مثال برای صحبت کردن نوبت بگیرید، از کلمات مهربانانه استفاده کنید و غیره) کودکان در شرایط مختلف یاد می‌گیرند؛ بنابراین کاملاً درست است که شما “قوانین خاصی مربوط به قرار بازی” داشته باشید که ممکن است متفاوت از قوانین روزمرهٔ شما و کودکتان باشد.

3. میان‌وعدهٔ سالمی آماده کنید.

همه با شکمی پر رفتار بهتری دارند! حتماً میان‌وعده‌های سالم و حاوی پروتئین آماده کنید. قبل از آماده‌سازی، از والدین دیگر برای محدودیت‌های رژیم غذایی فرزندانشان سؤال کنید. برخی از میان‌وعده‌های آسان عبارت‌اند از: سیخی چوبی که از سبزی و کرهٔ بادام‌زمینی تشکیل شده باشد، بوقلمون و پنیر، ماست یونانی با مواد افزودنی میوه‌ای و یا شیرین، اسموتی‌ها، هوموس و پیتا یا تخم‌مرغ‌های آب‌پز.

4. آنچه را که مانع از بازی دسته‌جمعی می‌شود پنهان کنید

همهٔ ما اسباب‌بازی‌های خانهٔ خود را که مطمئناً مشکلی ایجاد می‌کنند می‌شناسیم. شاید این وسیله iPad یا سرسرهٔ ماشین باشد. هرچه هست، آن را پنهان کنید! کار خود را آسان‌تر کنید و اطمینان حاصل کنید که فعالیت‌های دردسرساز را کنار گذاشته‌اید. شما نمی‌خواهید با یک اسباب‌بازی که هیچ‌کس نمی‌خواهد آن را به دیگری بدهد یا فعالیتی که باعث می‌شود کودکی با آن سرگرم شود و دیگران را نادیده بگیرد، کار خود را مشکل کنید.

5. آمادهٔ پیش‌قدم شدن باشید

بسته به سن کودکان، ممکن است مجبور باشید به طور فعال درگیر شوید و یا بتوانید در اتاق دیگری آنها را جمع کنید. در هر صورت آماده باشید تا در صورت لزوم وارد عمل شوید. شما همیشه باید مطمئن باشید که  همه چیز را می‌شنوید تا در صورت نیاز، مداخله کنید. مجبور شدن به پرسیدن “چه اتفاقی افتاده است؟” و شنیدن داستان‌های مختلف برای هیچ‌کس جالب نیست و اغلب منجر به رفت‌و‌آمد غیرضروری شما می‌شود. ما می‌خواهیم اطمینان حاصل کنیم که همهٔ کودکان با هم کنار می‌آیند و از قوانین پیروی می‌کنند. پیشگیری از حادثه با یک یادآوری سریع، آسان‌تر از مقابله با عواقب آن پس از یک مبارزه است.