مطالعه‌ای از دانشگاه سیدنی و دانشگاه ملی استرالیا نشان داد که رشد زبان‌آموزی کودکان با توانایی آنها در تشخیص الگوهای محیط زندگی‌شان ارتباط دارد. به عبارت دیگر، کودکانی که در شناسایی الگوهای بینایی مهارت بهتری داشتند، درک بهتری نیز از دستور زبان داشتند.
محققان ۶۸ کودک ۶ تا ۸ ساله را مورد مطالعه قرار دادند و آنها را در انجام دادن دو تکلیف جداگانه در زمینه دانش دستوری و یادگیری الگوی تصویری ارزیابی کردند. محققان در این مطالعه ارتباطی قوی بین کودکانی که قادر به شناسایی الگوهای به‌هم پیوسته یک کارتون در رایانه بودند و کسانی که در آزمون گرامر نمره بالاتری گرفتند، یافتند.
این امر ثابت می‌کند که کودکان توانایی یادگیری شگفت‌انگیزی دارند. مغز آنها ناخوادآگاه، به طور مداوم الگوها یا آمارها را جذب و محاسبه می‌کند. تجزیه‌وتحلیل دانشمندان متمرکز بر این موضوع است که در زمینه رشد زبان‌آموزی کدام کلمات به طور معمول به دیگر کلمات شبیه‌اند و در چه عباراتی از آنها استفاده می‌شود و غیره. این مطالعه از آن جهت مهم است که زمینه را برای درک رشد زبان‌آموزی و دستور زبان به عنوان مهارتی آموختنی و نه به عنوان مهارتی که ما با آن متولد شده‌ایم، فراهم می‌کند. این امر توضیح می‌دهد که چرا کودکان با سرعت‌های مختلفی زبان را می‌آموزند.
بسیاری از کارهای روزمره وجود دارد که می‌توانید در خانه انجام دهید تا به کودک کمک کنید که الگوها را تشخیص دهد. برای مثال، وقتی او را برای پیاده‌روی روزانه آماده می‌کنید، به الگوهای لباس او توجه کنید: «امروز راه‌راه می‌پوشی!». همچنین هنگام راه رفتن می‌توانید الگویی ایجاد کنید: «قدم. قدم. توقف. قدم. قدم. توقف». از کودک خود بخواهید خودش با استفاده از مواد مختلف مانند خمیربازی، مداد رنگی یا حتی غلات، الگوهایی درست کند.
الگوها در اطراف ما هستند. عادت کنید آنها را به کوچولوی خود نشان دهید. پس از مدتی می‌بینید که او خودش خیلی زود آنها را پیدا می‌کند. این امر به نوبه خود باعث رشد زبان‌آموزی کودک می‌شود.
