برای همهٔ ما پیش آمده است؛ ناگهان صدای بلندی را میشنوید، سر خود را برمیگردانید و یک جعبهٔ اسباببازی دست نخورده را میبینید که مانند مزارع استخراجشده در سراسر اتاق پراکنده شدهاست و سپس دروغ از روی ترس کودک پیشدبستانیتان را میشنوید: “کار من نبود!”.
نگران نباشید. دیدن دروغ گفتن فرزندتان برای اولینبار میتواند ناراحتکننده باشد اما مهم است که بدانید این یک رفتار کاملاً طبیعی در بچههای کوچک است. آنها هنوز در حال یادگیری مهارتهای اجتماعی و عاطفی هستند که به بچههای بزرگتر اجازه میدهد بدانند که صداقت بهترین سیاست است.
کودک شما به دلایل زیادی ممکن است دروغ مصلحتی بگوید. این ممکن است برای جلوگیری از عواقب یک عمل شیطانی، به دلیل یادآوری حافظهٔ نادرست او و برای جلوگیری از ناامید کردن شما هنگام یک حادثه باشد یا اینکه تشخیص واقعیت از خیال در سن او هنوز هم برایش دشوار است. از آنجا که این دروغهای کودک پیشدبستانی مخرب نیستند، در نتیجه نباید باعث نگرانی شما و مجازات کودک شوند. فرزندتان بهزودی از مرحلهٔ نیاز به دروغ گذر خواهد کرد، خصوصاً اگر اطراف او را با صداقت و اعتماد پُر کنید.
در همین حال، میتوانید صداقت را در کودک خود پرورش دهید و گفتن حقیقت را برای او آسان کنید. از صداقت او قدردانی کنید، به او کمک کنید تا تمام حقیقت یک داستان را به خاطر بسپارد و مهمتر از همه، به کودک خود اعتماد کنید و راستگویی را برایش الگوسازی کنید.