حافظه فعال ، همانطور که از نامش پیداست ، به مهارت شناختی اشاره دارد که به ما امکان می دهد اطلاعات را در مدت زمانی که برای انجام یک کار ذهنی لازم است ، در ذهن خود نگه داریم. به همین دلیل ، هنگامی که مغز خود را برای کار در کوتاه مدت به کار می اندازیم ، می توانیم اطلاعات مورد نیاز را در دسترس داشته باشیم. همانطور که می توانید تصور کنید ، حافظه فعال ما حتی برای ساده ترین و اساسی ترین کارها نیز ضروری است ، زیرا بدون آن نمی توانیم در مورد آنچه در حال انجام آن هستیم ، ردیابی کنیم. رانندگی ، پاسخ دادن به یک پیام متنی یا پختن برنج غیر ممکن است اگر حافظه فعال مغز ما نباشد.

دانشمندان به سختی می توانستند نقاط دقیق مغز را که ممکن است حافظه در آنها واقع شود مشخص کنند. با این حال ، آنها می دانند که شامل بسیاری از قسمتهای قشر پیشانی یا بخشی از مغز شما است که در پشت پیشانی شما قرار دارد. بخشی از عوارض محققان هنگام مطالعه حافظه فعال ، پیچیدگی آن است. بسته به ویژگی وظیفه ، مغز شما مناطق مختلف مغز را برای کمک به حفظ اطلاعات فرا می خواند ، ممکن است بصری ، شنوایی ، حسی و غیره باشد. در میان دیگران ، آنه بری ، دانشمند علوم مغز و اعصاب ، از آزمایشگاه جاگوست در دانشگاه برکلی پیشنهاد داده است در مقالات وی آمده است كه حافظه فعال با مهارتهای توجه خاص شخص نزدیك است. این پیوند آن چنان بصری است که به دلایل عملی ، اکثر روانشناسان حافظه فعال و توجه را به عنوان یک بسته تصور می کنند.

طبق آکادمی اطفال آمریکا ، پیشرفت چشمگیر کودک شما در شناخت در طول اولین سالهای زندگی خود ، از جمله پیشرفت در حافظه فعال ، به او امکان می دهد در سن 3 سالگی وظایفی را که شامل چندین مرحله است را به خاطر بسپارد. این بدان معناست که در این سن شما اکنون می توانید کودک خود را درگیر بازیهایی کنید که شامل کارهای کوتاه مدت است: طراحی ، خواندن یک داستان با هم و مداخله وی ، تصور بازیهای پیچیده تر از بازی ، تظاهر و غیره. شما می توانید به فکر خود باشید حافظه کاری کودک به عنوان یادداشت موقت پس از آن بر روی مغز او. به او این امکان را می دهد که چیزی را در ذهن داشته باشد و پس از آن تصمیم بگیرد که آیا این اطلاعات به اندازه کافی مهم است که به قفسه های حافظه طولانی مدت منتقل می شود.