آنچه در این مقاله میخوانید:
آیا کودک شما هر چیزی (یا تقریباً هر چیز) را که میتواند در دهان خود میگذارد؟ آیا نمیتوانید او را متوقف کنید؟ در واقع، شما نمیتوانید او را متوقف کنید و نباید هم این کار را بکنید! در دهان گذاشتن اشیا یک قسمت اساسی از پیشرفت و اکتشاف کوچولوی شماست.
اکتشاف دهانی یک مرحلهٔ اصلی از رشد کودک است. این به کودک شما کمک میکند که طعم و بافت اجسام مختلفی را که در اطراف او هستند، کشف کند؛ بنابراین وقتی کوچولوی شما یک شیء را میگیرد و سپس آن را به سمت دهان خود میبرد، به این معنی است که او میخواهد آن را بیشتر کشف کند. “آیا نرم است یا سفت؟ آیا میتوانم آن را بخورم؟ آیا صدایی ایجاد میکند؟ ”
به خاطر داشته باشید که در دهان گذاشتن اشیا تنها راهی نیست که کودک با آن دنیایش را کاوش میکند. در سالهای اول زندگی، نوزادان با تمام حواس خود، از جمله مشاهده کردن، لمس کردن، شنیدن، بو کردن و چشیدن، در محیط اطراف خود کاوش میکنند و هرچه بیشتر قادر به کشف باشند، بیشتر یاد میگیرند.
اگر کوچولوی شما حدود ۳ تا ۷ ماه دارد، در دهان گذاشتن اسباببازیها یا سایر اشیا میتواند نشانهٔ دندان درآوردن او نیز باشد. وقتی این اتفاق میافتد، متوجه میشوید که ریزش آب دهان کودک بسیار زیاد شده است. همچنین او ممکن است کمی تحریکپذیر شده باشد و دائماً اشیا را در دهان خود بگذارد. گاز گرفتن اسباببازیها و خاراندن لثه با آنها، از تلاشهای کودک برای کاهش فشار در لثه است.
اما میکروبها چطور؟
به خاطر داشته باشید که بچهها به خاطر ویروس و باکتری مریض میشوند نه گرد و غبار؛ بنابراین مطمئن شوید که کودک شما اسباببازیهایش را به نوزادانی که ممکن است بیمار باشند و میکروب را به کودک شما منتقل کنند، نداده باشد. شستن مرتب دست و اسباببازیها نیز برای جلوگیری از هرگونه بیماری مهم است اما در این مورد زیاد استرس نداشته باشید. ساده بگوییم، والدین نمیتوانند از فرزندان خود در برابر همه چیز محافظت کنند، از جمله میکروبها و براساس آنچه پزشکان در مورد نحوهٔ رشد سیستم ایمنی بدن نوزادان در حال یادگیری هستند، احتمالاً نباید بیش از حد دربارهٔ چیزهایی که کودک شما در دهانش میگذارد نگران باشید. (فقط باید مراقب مواردی باشید که ایمن نیستند یا در استفاده از آنها خطر خفگی برای کودک وجود دارد).