تصور کردن زندگی بدون زبان، دشوار است. زیرا زبان اصلی‌ترین وسیله برای انتقال افکار، خواسته‌ها و نیازهای ما به دیگران است. نوزادان قبل از یادگیری زبان، هرروز در این موقعیت قرار می‌گیرند. بنابراین آنها برای درک شدن نیاز به استفاده از اشکال دیگر ارتباطات غیرکلامی هم دارند.

نوزادان تمایل زیادی به برقراری ارتباط با دیگران دارند. به همین دلیل، حتی قبل از اینکه بتوانند صحبت کنند، برای رسیدن به این هدف از صداهای غیرکلامی و زبان بدن استفاده می‌کنند. نوزادان موجوداتی اجتماعی هستند، اما هنوز زبانی برای صحبت ندارند. اگر از نزدیک مشاهده کنید، خواهید دید که چگونه آنها بدون کلمه، ارتباط برقرار می‌کنند. آنها با این کار به دنبال گرفتن پاسخی از مراقبان خود هستند و وقتی این کار را می‌کنند، یاد می‌گیرند که این اقدامات را تکرار کنند تا نیازهایشان برآورده شود.

نوزادان از لحظه‌ای که به دنیا می‌آیند، شروع به برقراری ارتباط می‌کنند. گریه، سروصدا کردن و جیغ کشیدن همه نشانه‌های غیرکلامی هستند که برای دریافت پاسخ والدین مهربان، از آنها استفاده می‌کنند. آنها هرچقدر بزرگ‌تر می‌شوند، یاد می‌گیرند که از طرق مختلف، از جملهاز طریق حالت‌های چهره خود مانند لبخند زدن و برقراری تماس چشمی ارتباط برقرار کنند. نوزادان همچنین بدن خود را برای انتقال پیام تکان می‌دهند؛ برای مثال هنگام هیجان یا پریشانی، پاها یا دست‌های خود را حرکت می‌دهند. همان‌طور که به سن ۸ تا ۱۲  ماهگی می‌رسند، این مهارت را با یادگیری تکان دادن، کف زدن و اشاره کردن تقویت می‌کنند.

پاسخ به اشاره‌های کودک، به او اجازه می‌دهد تا بفهمد که موجودی اجتماعی است و می‌تواند برای رفع نیازهایش روی شما حساب کند. تشخیص آنچه که کودک شما در تلاش برای بیان آن است، همیشه آسان نیست. اما کنجکاوی و سازگار شدن با نشانه‌های او به شما کمک می‌کند آنچه را که می‌خواهد بگوید، تشخیص دهیدو بفهمید. شما همچنین متوجه نی شویدکودک قبل از اینکه بتواند کلمات را تلفظ کند، مفهوم واژگان را درک می‌کند.

چگونه به کودک خود کمک کنیم مهارت‌های ارتباطی و دایر‌ه واژگانی‌اش را افزایش دهد.

• وقتی به شما نگاه می‌کند یا صدایی ایجاد می‌کند یا ژست می‌گیرد، به او پاسخ دهید.
• برای کودک آواز بخوانید و از بازی‌های تکراری کلمه‌ای استفاده کنید. تکرار، کلید رشد زبان‌آموزی است.
• با کوچولوی خود صحبت کنید و برنامه روزانه خود را توضیح دهید. انجام این کار به او کمک می‌کند تا کلمات را با عمل مرتبط کند.
• هنگامی که کودک شما صداهای بی‌معنی ایجاد می‌کند، از نزدیک گوش دهید و طوری پاسخ دهید که گویی متوجه می‌شوید چه می‌گوید.
• به آنچه او به صورت غیرکلامی بیان می‌‌کند، پاسخ کلامی بدهید.
• احساسات کودک خود را بشناسید و به آنها احترام بگذارید و احساسات نشان داده‌شده را نام ببرید، تا به او کمک کنید «عواطف» خود را بشناسد و نام آنها را یاد بگیرد.
• با هم کتاب بخوانید و اگر کودک شما می خواهد بگذارید کتاب را ورق بزند، این کار به او می‌آموزد که انتخاب‌های او مهم‌اند و شما نیز دوست دارید که اوقات خود را با او بگذرانید.
• رفتار مناسب را الگوسازی کنید. کودک شما همیشه در حال تماشای شماست، ارتباطات غیرکلامی شما به همان اندازه کلمات مهم‌ هستند، بنابراین حتماً یک مثال را برای کودک الگوسازی کنید.
• درخواست‌ها را ساده و مناسب سن کودک بیان کنید. درخواست‌های کوتاه و مختصر برای درک زبان کودک شما بهترین است.

پاسخ به اشاره‌های فرزندتان به روشی دوست‌داشتنی و جذاب، برای ایجاد یک پیوند سالم بسیار مهم است. این کار محیطی امن ایجاد می‌کند که کودک شما در آن احساس امنیت و ارزشمند بودن ‌می‌کند. با تعامل روزمره با کودک، به او کمک خواهید کرد تا ارتباط برقرار کردن را به روشی مؤثر بیاموزد.