از زمانی که فهمیدید کودک شما در راه است ، توجه ویژه ای به بسیاری از جنبه های زندگی روزمره خود شروع کرده اید و ممکن است برخی از تغییرات را اعمال کرده باشید: شما سالم غذا می خورید ، بیشتر روزها ورزش می کنید ، از مصرف الکل خودداری می کنید ، بروید به قرارهای پزشک ، و اتاق کودک را آماده کنید. اما آیا شما مراقب بهزیستی روانشناختی خود بوده اید؟ فراتر از اجتناب از استرس بیش از حد ، بررسی احساسات و زندگی درونی شما به همان اندازه مهم است که در تمام دوران بارداری انجام داده اید.
ما چیزهای زیادی می شنویم که “یک مادر خوشحال یک کودک را شاد می کند” و اگرچه این درست است ، اما گاهی اوقات می توان آن را به عنوان یک الزام برای همیشه شاد بودن یا شعاری که برخی از احساسات و افکار کمتر کوبنده شما را ممنوع یا محکوم می کند ، تفسیر کرد. ممکن است داشته باشد. ما می دانیم که باردار شدن و مادر شدن ، انتقال عمده زندگی است که به طور طبیعی بسیاری از احساسات پیچیده را در یک زن افزایش می دهد. این می تواند از نگرانی در مورد فرزندپروری ، ترس مربوط به تغییر هویت ، اضطراب در مورد امور مالی یا مسیر حرفه ای شما ، دلتنگی در مورد دوره دیگر زندگی شما و غیره باشد. شما هرگز نباید از داشتن احساسات انسانی شرمنده باشید. برعکس ، شناختن تجربه شما و تمایل به کار کردن با احساسات خود کاری شجاعانه است و می تواند رشد شما را در راههایی تقویت کند که باعث بهبود سلامت عاطفی کودک شما در آینده شود.
اگر مشکلی دارید ، ارتباط با خانواده و عزیزان خود یا صحبت با پزشک و درخواست مراجعه به درمانگر می تواند بسیار مفید باشد. روان درمانی می تواند فضایی بدون قضاوت برای صحبت درباره برخی احساسات پیرامون مادری باشد که ممکن است گفتن در مورد شما برای شما دشوار باشد زیرا اگرچه طبیعی است ، اما هنوز هم ممکن است در جامعه ما تابو باشد.