این می‌تواند فشار زیادی به والدین بیاورد. سه سال خیلی طولانی نیست. بااین‌حال، مهم است که به خاطر داشته باشید که برخی از این پیشرفت‌ها به خودی خود اتفاق می‌افتند. دوستان ما در مرکز رشد کودک هاروارد دریافته‌اند که معماری مغز هم محصول “طبیعت” و هم “پرورش” است. به این معنی که اگرچه نحوه و مکان پرورش بر رشد و نمو تأثیر می‌گذارد، بخشی از رشد عصبی ما را DNA تعیین می‌کند.
حتی در این صورت، بارها و بارها ثابت شده است که ارائهٔ زمان با کیفیت، تعاملات محرک و یک محیط پرورش‌دهنده و فعال در اوایل کودکی در تعیین قدرت عصبی و انعطاف‌پذیری کودک بسیار مهم است. اگرچه ژنتیک در رشد نقش دارد، تجارب و محیط‌های اولیه تعیین می‌کنند که کودک به توانایی بالقوهٔ خود برسد یا خیر. براساس گفتهٔ مرکز هاروارد در مورد کودک در حال رشد، “یک محیط اولیه و تقویت‌کنندهٔ رشد، با مواد مغذی کافی، عاری از سموم و پر از تعاملات اجتماعی با یک مراقب حاضر، ساختار مغز در حال رشد را برای عملکرد بهینه در یک محیط سالم آماده می‌کند. برعکس، یک محیط اولیهٔ نامطلوب، محیطی که به اندازهٔ کافی از نظر مواد مغذی تأمین نشود، حاوی چیزهای سمی باشد یا تحریک حسی، اجتماعی یا احساسی مناسب در آن وجود نداشته باشد، منجر به معیوب شدن مدار مغز می‌شود” (۲۰۰۷).
بنابراین رشد اولیهٔ کودکی هم دورهٔ فرصت است و هم زمانی برای آسیب‌پذیری کودک و این به ما والدین و پرستاران بستگی دارد که به فرزندان خود کمک کنیم تا با تحریک کافی یاد بگیرند چگونه فکر کنند، تعامل کنند و احساسات خود را تنظیم کنند. حتی با اینکه رشد در سه سالگی “تمام” نمی‌شود، متخصصان دریافته‌اند که ایجاد مهارت‌های پیشرفتهٔ جسمی، شناختی، اجتماعی و عاطفی در کودکی آسان‌تر است؛ زیرا با افزایش سن، افراد توانایی سازگاری کمتری دارند. هرچه در اوایل کودکی بیشتر با کودکمان کار کنیم، فرزندانمان با تجهیزات مجهزتری قادر به پذیرش جهان هستند.
اگر علاقمند به مطالعه بیشتر در مورد دوره های حساس رشد و چگونگی شکل گیری تجربیات اولیه در معماری مغز هستید ، منابع زیر را مطالعه کنید:
- National Scientific Council on the Developing Child (2007). The Timing and Quality of Early Experiences Combine to Shape Brain Architecture: Working Paper #5. https://46y5eh11fhgw3ve3ytpwxt9r-wpengine.netdna-ssl.com/wp-content/uploads/2007/05/Timing_Quality_Early_Experiences-1.pdf
- Knudsen, E.I. (2004). Sensitive periods in the development of the brain and behavior. Journal of Cognitive Neuroscience, 16, 1412-1425. 9. Hess, E.H. (1973). Imprinting: E
ماریا میرون یک پژوهشگر روانشناسی با کارشناسی ارشد در روانشناسی بالینی است. او با بیش از هشت سال تجربه تحقیقاتی ، به طور گسترده در انجمن های توسعه دوران کودکی در سراسر جهان چاپ و ارائه کرده است و در حال حاضر استاد روش های تحقیق در دانشگاه مونتری است. او مأموریت دارد تا شکاف بین علم ECD و ابزارهای عملی برای والدین را پر کند.
