کودکان می‌توانند  مکالمه با بیش از یک زبان را هم‌زمان یاد بگیرند. دو زبانه بودن می تواند برای کودکان مزایای زیادی از جمله داشتن دایره واژگانی گسترده‌تر، پیدا کردن مهارت سوادآموزی بهتر، توانایی طبقه‌بندی كلمات، مهارت بهتر در حل مسئله و حتی گوش دادن و برقراری ارتباط با دیگران را به همراه داشته باشد. البته صحبت کردن به دو زبان، دقیقاً مانند یادگیری هر مهارت دیگری است. پس برای تسلط بر آن به تمرین نیاز دارید.

بعضی اوقات کودکان می‌توانند به راحتی با هر دو زبان صحبت کنند یا ممکن است با یکی از آنها بهتر حرف بزنند.  البته می تواند با گذشت زمان، زبان غالب آن ها تغییر کند. برای مثال، معمولاً کودکانی که در خانه به یک زبان صحبت می‌کنند، به محض رفتن به کلاس، زبان غالب خود را به زبانی که در مدرسه به آنها می‌آموزند، تغییر می‌دهند.

برخی از افراد معتقدند كه یادگیری زبان دوم می‌تواند سبب گیج شدن کودک یا مانع از رشد زبانی آنها شود. اصلاً این‌طور نیست! در واقع، هنگام مقایسه بچه‌هایی که یک یا دو زبان را می‌آموزند، بیشتر مراحل مهم رشد زبانی در مغز آنها هم‌زمان رخ می‌دهند. مانند سایر کودکان کوچک، بیشتر کودکان دوزبانه اولین کلمات خود را تا زمانی که یک‌ساله شوند، بیان می‌کنند. در دو سالگی، آنها می‌توانند از عبارات دو کلمه‌ای استفاده ‌کنند.

وقتی کودک دچار اختلال گفتاری یا زبانی است، این اختلال در یادگیری هر دو زبان دیده می‌شود و دلیل آن یادگیری زبان دیگر نیست و آموزش زبان دوم به کودک نیز باعث بدتر شدن این اختلالات نمی‌شوند. برای کودکان دو زبانه، آمیختن قوانین دستورزبان با هم یا استفاده از کلمات هردو زبان در یک جمله امری عادی است. این قسمتی عادی از ویژگی‌های دو زبانه بودن است و فقط به این معنی است که فهمیدن اینکه آنها چه می‌گویند، کمی برای دیگران دشوار است.

اگر فرزند شما در حال یادگیری دو زبان است، صبور باشید و مطمئن شوید که او تمرین‌های لازم را انجام می‌دهد. همچنین در تشویق کودکان برای ادامه دادن این مسیر ثابت‌قدم باشید. شما باید با کودک خود به زبان غالب صحبت کنید تا بتوانید الگویی عالی برای او باشید.