حتی اگر ما طرفدار پروپاقرص ورزش کردن در دوران بارداری هستیم، موارد خاصی وجود دارد که قطعاً باید در این دوران از آنها اجتناب شود. به یاد داشته باشید که سلامتی شما و کودکتان همیشه در درجهٔ اول قرار دارد و مهم‌تر از اهداف دیگری از جمله تناسب اندام یا رؤیاهای صعود به اورست است.
در مورد مدت و شدت ورزش، می‌توانید روندی را که قبلاً داشته‌اید، البته پس از اینکه ابتدا با پزشک خود دراین‌باره مشورت کردید، حفظ کنید. در ادامه لیستی از تمرین‌های ورزشی‌ای آورده شده‌است که باید در این مدت به دلیل استرسی که به سیستم بدن شما وارد می‌کند و خطرات ناشی از آن، از انجام دادن آنها اجتناب کنید:
- وزنه‌برداری سنگین (منظور دمبل‌های سنگین است نه ۲ کیلوگرمی)
- ورزشهایی که به نفس‌گیری بیشتری احتیاج دارند
- ورزشهایی که برای انجام آن باید صاف و به پشت دراز بکشید
- ورزشهایی مانند هاکی، بسکتبال، فوتبال
- غواصی
- ژیمناستیک، اسب‌سواری یا هر فعالیتی که شما را در معرض خطر سقوط قرار دهد
- ورزش در ارتفاع که ممکن است اکسیژن‌رسانی به کودک شما را کاهش دهد
براساس گفتهٔ کنگرهٔ متخصصان زنان و زایمان آمریکا (ACOG)، اگر یکی از بیماری‌های زیر را دارید، اصلاً نباید ورزش کنید:
- بیماری قلبی
- بیماری محدودکنندهٔ ریه
- مشکلات دهانهٔ رحم
- حاملگی‌های متعدد و در معرض خطر زایمان زودرس
- خونریزی مداوم
- جفت پرایویا بعد از ۲۶ هفته حاملگی
- غشاهای پاره‌شده
- فشار خون ناشی از پره اکلامپسی / بارداری
ACOG علائم زیر را موارد خطرناکی می‌داند که با مشاهدهٔ آنها باید فوراً ورزش را متوقف و به پزشک مراجعه کنید:
- خونریزی واژن
- مشکل در تنفس
- سرگیجه
- سردرد
- درد قفسهٔ سینه
- ضعف عضلانی
- درد یا تورم ساق پا
- زایمان زودرس
- کاهش حرکت جنین (در هنگام توقف و استراحت متوجه خواهید شد که کودک شما طبق معمول حرکت نمی‌کند)
- نشت مایع آمنیوتیک
به نظر می‌رسد این لیست‌های طولانی شامل مواردی است که باید درموردشان هوشیار باشید. پس برای خواندن آنها وقت بگذارید و از آنها یادداشت‌برداری کنید. همچنین آنچه را که درمورد شما صدق می‌کند یادداشت کنید و آنچه را که به شما مربوط نمی‌شود کنار بگذارید. اگر از چیزی مطمئن نیستید یا نیاز به اطمینان دارید، با پزشک خود تماس بگیرید.
