وقتی به رشد کودک فکر می کنیم ، تصور می کنیم نوزادان راه رفتن ، صحبت و شمردن را یاد میگیرند. ما تمام تلاش خود را می کنیم تا اطمینان حاصل کنیم که کودک ما از پس همه این توانایی ها برمی آید و در آینده مشکلی نخواهد داشت. اما در مورد یادگیری شناسایی و ابراز احساسات چطور؟ آیا این مهارت ها برای آینده بچه های ما نیز مهم نیستند؟ آنها مطمئنا مهم هستند! در واقع ، مهارت های اجتماعی که کودکان در 5 سال اول یاد می گیرند ، به بهزیستی عاطفی و توانایی انطباق در مدرسه مربوط می شود. به علاوه ، آنها برای ایجاد روابط موفق و پایدار در طول زندگی بسیار مهم هستند. بنابراین ، به همان اندازه که رشد جسمی ، زبانی و شناختی مهم است ، رشد عاطفی و اجتماعی نیز به همان اندازه مهم است.
اما رشد عاطفی شامل چه مواردی است؟
یادگیری مهارت های..
- احساسات خودمان را شناسایی کنیم
- احساسات دیگران را شناسایی کنیم
- احساسات خود و دیگران را درک کنیم
- احساسات قوی را کنترل کنیم
- احساسات شدید را با رویکرد سازنده ابراز کنیم
- رفتار خودمان را تنظیم کنیم
- برای دیگران همدلی کنیم
- روابط را برقرار و حفظ کنیم
مطمئناً ، به عنوان بزرگسالان ، بعضی اوقات ما هنوز در حال کار بر روی برخی از این توانایی ها هستیم ، اما از زمان تولد در حال رشد دهی آنها هستیم! تحقیقات نشان داد که رشد عاطفی از اوایل زندگی آغاز می شود و این امر برای پیشرفت در ساختار مغز بسیار مهم است ، و پیامدهای زیادی در طول زندگی به همراه دارد.
احساسات از نظر زیست شناختی استوار هستند و در مناطق مختلف سیستم عصبی مرکزی متصل می شوند. با هر تجربه فردی و تأثیر محیط ، این پیوندها رشد می کنند و اجازه می دهند رفتار عاطفی بالغ تری بروز کند. چگونه این اتفاق در هر مرحله از پیشرفت رخ می دهد؟
نوزادان تازه متولد شده
برای نوزادان و نوزادان تازه متولد شده ، تجربیات عاطفی شکل دهنده ارتباطات بین مدارهای مغزی در طی تعاملات آنها با والدین یا مراقبت کننده اتفاق می افتد. به عنوان مثال ، در حالی که تغذیه می شوند ، آرامش می گیرند یا در آغوش گرفته میشوند. در این مرحله اولیه ، نوزادان قادر به تنظیم احساسات و واکنش های خود نیستند ، بنابراین مراقبت و حساسیت پاسخگو با احساسات مثبت همراه است.
کودکان نوپا
در این مرحله ، احساسات پیچیده تر هستند. یکی از چالش برانگیزترین وظایفی که کودکان نوپا باید بر آن غلبه کنند ، مدیریت احساساتشان است. کم کم آنها یاد می گیرند که تجربیات خودشان را تفسیر کنند و بفهمند دیگران چه کار می کنند و چه فکر می کنند. آنها برای درک بهتر احساسات به پایه های قبلی اعتماد خواهند کرد.
کودکان
از آنجا که این مهارت ها بر اساس مهارت های قبلی و معماری یاد گرفته شده است ، در پایان کودکان پیش دبستانی می توانند احساسات خود و دیگران را پیش بینی کنند ، در مورد آنها صحبت کنند و از آنها آگاهی داشته باشند ، به آنها این امکان را می دهد که تعاملات اجتماعی روزمره را به روش بهتری کنترل کنند. اکنون ، آنها احساسات بسیار پیچیده تری مانند ، شرم ، غرور و گناه را تجربه می کنند. به علاوه ، آنها می توانند بهترازطریق زبان ارتباط برقرار کنند ، قادر به بیان احساس خود هستند و بدین وسیله درخواست کمک می کنند.
