حواس کودک از زمانی که در رحم شماست شروع به رشد می‌کند. مطالعات متعدد نشان می‌دهد که نوزادان می‌توانند احساسات را تجربه کنند و در هنگام حاملگی به محرک‌های بیرونی واکنش نشان دهند. هریک از حواس با سرعت خاص خود رشد می‌کنند. لمس یکی از اولین حواسی است که این رشد را انجام می‌دهد.

لمس از هفتهٔ هفتم بارداری شروع به رشد می‌کند. مایع آمنیوتیک و رحم پوست کودک شما را ماساژ می‌دهند و به او کمک می‌کنند تا این احساس را ایجاد کند. صداهایی که از طریق مایع آمنیوتیک منتقل می‌شوند، به صورت ارتعاشات لمسی به کودک می‌رسند. برخی مطالعه‌ها و معاینه‌های سونوگرافی نشان می‌دهد که ضربان قلب او، هنگام فشار لمسی روی شکم شما افزایش می‌یابد.

تقریباً در ماه هفتم، گوش کودک کاملاً شکل می‌گیرد. در اواخر سه ماههٔ دوم، کودک شما قادر به درک صداهای داخلی و خارجی از داخل رحم خواهد بود. بااین‌حال، این صداها ممکن است به صورت صداهای بسیار نامفهوم به گوش کودک برسند؛ زیرا باید از دیوارهٔ ستون فقرات و شکم عبور کنند.

بینایی حدود هفتهٔ ۲۲ بارداری تشکیل می‌شود. چندین مطالعه نشان می‌دهند که نوزادان از داخل رحم می‌توانند با حرکت دادن یا پلک زدن به نور واکنش نشان دهند. برای تحریک بینایی کودک می‌توانید از چراغ‌قوّه استفاده کنید.

برخی مطالعات نشان می‌دهند که طعم‌های مختلفی که مادر می‌خورد به مایع غشای دور جنین منتقل می‌شوند. مشخص شده است که کودک طعم‌های شیرین را سریع‌تر می‌خورد و آنها را جذب می‌کند.

سرانجام، محققان اثبات کرده‌اند که حس بویایی در سه ماههٔ سوم ایجاد می‌شود. به گفته “لیزا الیوت”، استاد دانشکدهٔ پزشکی شیکاگو، ریه‌های کودک شما پر از مایع آمنیوتیک است و گرچه اکسیژن دریافت نمی‌کند، مایع آمنیوتیک باعث انتقال بو می‌شود.