در سال‌های پیش‌دبستانی و زمانی که صحبت از زبان‌آموزی می‌شود، تفاوت های زیادی در خصوص سطوح مختلف کودکان مطرح می شوند. زبان برخی کودکان، با روالی ثابت رشد می‌کند، در حالی که این امر برای برخی دیگر رشد ثابتی ندارد. برخی از کودکان بیشتر از بقیه حرف می‌زنند اما این به معنی این نیست که آنها باهوش‌ترند یا واژگان بیشتری را به یاد دارند، بلکه بر عکس و به این معناست که کودکان ساکت و آرام در هنگام صحبت امکان گزینش کلمات بیشتری را دارند. این تفاوت‌ها در رشد مهارت‌های زبانی تقریباً در زمان رسیدن کودکان به سن مدرسه زیاد می‌شود، اما گاهی‌اوقات موضوع این نیست و ممکن است تأخیر در یادگیری زبان،به دلایل دیگری وجود داشته باشد.
بر اساس مطالعاتی که محققان در دانشگاه اطفال آمریکا انجام داده‌اند بیشتر کودکان نوپا تا ۲ سالگی، در شرایط مشابه شرایط زیر به سر می برند.
- به بسیاری از اعضای بدن و اشیای معمول اشاره می‌کنند
- به تصاویر موجود در کتاب‌ها اشاره می‌کنند
- بدون نیاز به اجرای نمایشی، می‌توانند از دستوراتی مانند «کفش‌هایت را بردار» پیروی کنند
- ممکن است بتوانند بین ۵۰ تا ۱۰۰ کلمه بگویند
- قادر هستند چندین عبارت ۲ کلمه‌ای مانند «بابا برو» و «همه رفته» بگویند
- ممکن است چند جمله ۳ کلمه‌ای مانند «من آب می‌خواهم» یا «تو برو خداحافظ» را راحت بگویند
- در حدود پنجاه درصد از حرف‌هایشان برای دیگران قابل فهم می باشد.
هنگامی که کودکان در زبان فهم کلمات مشکل دارند، ممکن است در درک معنی حرکات، در پیروی از دستورالعمل‌ها، پاسخ دادن به سؤالات، اشاره به اشیا و تصاویر و دانستن نحوه رعایت نوبت حرف زدن با دیگران نیز مشکل داشته باشند. از طرف دیگر، هنگامی که کودکان در صحبت کردن مشکل دارند، ممکن است در طرح سؤال، نام بردن از اشیا، استفاده از حرکات، صحبت با جملات، یادگیری آوازها و قافیه‌ها، استفاده از ضمایر صحیح، گفت‌وگو کردن و تغییر چگونگی صحبت خود با افراد مختلف در مکان‌های گوناگون مشکل داشته باشند. البته ممکن است بسیاری از کودکان هم در فهمیدن و هم در گفت‌وگو کردن مشکل داشته باشند.
تأخیر در یادگیری زبان گاهی موقتی است و ممکن است با گذشت زمان و کمک دوستان و خانواده و یا خود به خود برطرف شود. پس لطفا کودک خود را تشویق کنید که با شما صحبت کند و با او صبورانه رفتار کنید. اگر نگران رشد مهارت‌های زبانی فرزندتان هستید، دراین‌باره با پزشک متخصص اطفال خود صحبت کنید. پزشک ابتدا هرگونه مشکل جسمی را که ممکن است باعث به تأخیر افتادن یادگیری مهارت‌های زبانی شود، مانند مشکل شنوایی، بررسی خواهد کرد. سپس ممکن است به شما توصیه کند که به یک متخصص آسیب‌شناس گفتار و زبان، که می‌تواند به کودک شما کمک کند تا یاد بگیرد چگونه ارتباط برقرار کند، مراجعه کنید.
