پدران به طور غریزی میدانند چگونه فرزندپروری کنند. این مقاله برای اثبات این نظریه است.
وقتی پدر و مادر میشوید، زندگی مغز شما شما برای همیشه تغییر میکند. درحالی که بسیاری از زنان میتوانند با «هجوم» عشقی که بلافاصله پس از تولد احساس میکنند ارتباط برقرار کنند، اما به مردان گفته میشود که این تغییر شیمیایی مختص زنان است. ما در این مقاله به شما اثبات میکنیم که این حرف درست نیست. مطالعات نشان میدهد که مردان، دقیقاً مانند زنان، برای فرزندپروری آمادهاند. مغز پدران هم برای خودش چیز مهمی است.
حتی قبل از تولد کودک، زوجین در زندگی مشترک شروع به افزایش همزمان اکسیتوسین میکنند که به عنوان هورمون عشق و پیوند در دوران بارداری نیز شناخته میشود. تغییرات فیزیولوژیکی به عنوان راهی برای اتحاد زن و شوهر هنگام آمادگی برای تولد فرزندشان اتفاق میافتد، اما پس از تولد نوزاد، این تغییرات، چه برای مردان و چه برای زنان ادامه دارد. اگرچه درست است که زنان بلافاصله پس از زایمان با افزایش میزان اکسیتوسین روبهرو میشوند، دانشمندان دریافتهاند که مردان نیز زمانی که با فرزندان خود ارتباط برقرار میکنند، افزایش سطح اکسیتوسین را تجربه میکنند. فقط این افزایش ممکن است برای مردان کمی بیشتر و حدود چهار تا شش ماه طول بکشد. در حقیقت، هنگامی که مردان از لحظات ابتدایی تولد نوزادانشان با آنها ارتباط برقرار میکنند، سطح اکسیتوسین آنها دقیقاً مشابه سطح اکسیتوسین زنان در شش ماهگی کودک است.
برای افزایش یافتن سطح اکسیتوسین، تعامل داشتن با کودک نکته اساسی است. مردان برای اینکه این اثرات مغزی را تجربه کنند، باید مرتب فرزندان خود را در آغوش بگیرند و با آنها بازی کنند. بازی، به طور خاص، بسیار مهم است. دکتر «آنا ماچین»، انسانشناس تکاملی در دانشگاه آکسفورد، میگوید: «این همیشه یک کلیشه است که پدر قسمت سرگرمکننده فرزندپروری را به عهده دارد و مادر همه کارها را انجام میدهد، اما در واقع پدرها مجبور هستند که بازی کنند.» «اگر اکسیتوسین را زیر بینی پدر و مادر خود بگیرید تا آن را حس کنند، در واقع شاهد افزایش رفتار بازیگوشی در میان پدران و افزایش رفتارهای پرورشی در مادران خواهید بود.» و البته این بدان معنا نیست که مادران باید همه کارهای خستهکننده مربوطبه پرورش نوزاد، مثل تعویض پوشک یا تمیز کردن بینی را انجام دهند. از نظر بسیاری از مادران، پرورش به معنای در آغوش گرفتن، بوسیدن و نوازش است اما برای پدران، بازی راهی است که آنها از نظر بیولوژیکی برای نشان دادن عشق و پیوند به فرزندان خود از آن استفاده میکنند.
تعامل برای کل خانواده خوب است. وقتی پدرها زود با فرزندانشان ارتباط برقرار میکنند، تأثیر آن برای یک عمر باقی می ماند. مطالعات نشان میدهد نوزادانی که پدرانشان با آنها تعامل بیشتری دارند، نمرات بهتری در مدرسه به دست میآورند (گوتفرید ۱۹۸۸) و هوش اجتماعی-احساسی و انعطافپذیری بیشتری را در آینده نشان میدهند (Dubowitz ۲۰۰۱؛ Zimmerman ۱۹۹۵(. بهعلاوه، یک پدر درگیر، به مادر کمک میکند تا صبورتر و انعطافپذیرتر باشد و نسبت به نیازهای کودک حساسیت بیشتری نشان دهد (Belsky، 1981؛ Cowan & Cowan 1987؛ Feiring & Lewis، 1978). در ادامه برخی نکات در خصوص نحوه شروع پیوند و تعامل با کودک، از روز اول آورده بیان است.
نکات برقراری پیوند برای پدران:
برای تازه متولدشدهها / نوزادان:
کودکتان را به روش کانگورو بغل کنید: از بدو تولد کودک خود را در آغوش نگه دارید. پدر و کودک هردو باید تماس فیزیکی با هم داشته باشند. بچهها به این تماس پوست به پوست نیاز داشته و رایحه پدرشان را دوست دارند!
برای کودک خود آواز بخوانید: حتی قبل از تولد، پدران باید شروع به صحبت و آواز خواندن برای کودک خود کنند. نوزادان میتوانند از حدود ۱۸ هفتگی در رحم بشنوند. بنابراین هرروز سعی کنید با کودک خود صحبت کنید، یا آواز بخوانید.
کودک خود را ماساژ دهید: ماساژ دادن کودک باعث آزاد شدن اکسیتوسین برای هردوی شما میشود. بهعلاوه، میتواند به بهبود مواردی مانند قولنج کمک کند!
برای کودکان نوپا:
با هم بازی کنید: هر نوع بازی، چه با اسباببازی و چه درست کردن کیک و شیرینی، به تقویت پیوند عاطفی شما کمک میکند. کارهای خندهدار انجام دهید، بازی بسازید و در آن نقشی هم به کودک بدهید تا او آن نقش را بازی میکند. قلقلکش دهید، مثل هواپیما در اتاق بچرخید و…
بهآرامی با کودک خود کُشتی بگیرید: زمانی این کار را با خیال راحت انجام دهید که به گوشههای تیز مبل یا میز یا هر سطح سخت دیگری نزدیک نباشید. تحقیقات نشان داده است که بهآرامی کشتی گرفتن راهی کارآمد برای ایجاد پیوند عاطفی با کودک است.
با هم کتاب بخوانید: هرزمانی که با فرزندتان میگذرانید ارزشمند است. یک راه آسان برای وقت گذراندن با فرزندتان این است که هرشب قبل از خواب یک داستان برایش بخوانید.