با توجه به توصیه‌های گروه رشد کودکان در اوایل دوران کودکی دانشگاه نبراسکا-لینکلن، والدین باید برای برقراری ارتباطات مثبت با فرزندان خردسال خود تمرین کنند. آنها تأكید می‌كنند كه كودكان در حال رشد از ارتباطی بدون محدودیت، محترمانه، صادقانه، مستقیم و مهربان، بدون توجه به موضوع مورد بحث، سود زیادی می‌برند.

در ادامه چند نکتهٔ عملی از کتاب بزرگ فرزندپروری، نوشتهٔ “میشل بوربا” دکترای آموزش و پرورش آورده شده است:

• “نه” را به عنوان راهی برای اثبات استقلال تازه کشف‌شده درک کنید. کودکان نوپا در دنیایی پر از افراد بزرگ زندگی می‌کنند، چیزهایی را احساس می‌کنند که نمی‌دانند چگونه باید آنها را مدیریت کنند و می‌خواهند احساسات و اندیشه‌های خود را بیان کنند بدون اینکه مهارت‌های زبانی لازم برای انجام این کار را داشته باشند؛ بنابراین طبیعی است که آنها گاهی‌اوقات به دنبال برخی کنترل‌ها باشند و سرکشی کنند. سعی کنید وقتی کودک شما جواب منفی می‌دهد آن را شخصی نکنید و روش مناسب تعامل را الگو قرار دهید. توضیح دهید که خوب نیست که بی‌ادبانه صحبت کند و سعی کنید برخی از انتخاب‌ها را در برنامهٔ روزانهٔ او بگنجانید.
• انتظار نداشته باشید که فرزندتان ظرافت‌های اجتماعی را به این زودی و بدون آموزش بلد باشد، بلکه باید مدل رفتاری شما را الگوی خود قرار دهد. کودکان سه تا چهار ساله هنوز برای تسلط بر انگیزه‌های خود بسیار کوچک‌اند؛ بنابراین، اگر احساس کردید که از فرزندتان به دلیل اینکه در سینما با صدای خیلی بلند صحبت می‌کند، رنجیده‌اید، بدانید که این کاملاً طبیعی است و می‌توانید با آرام نجوا کردن این جمله: “از صدای آرام استفاده کن، مانند این” از مقلد درونی فرزند خود کمک بگیرید. حتی می‌توانید این رفتار و سایر رفتارهای جایگزین را در خانه تمرین کنید، که دفعهٔ بعدی که به جایی می‌روید، انجام آن مثلاً در کتابخانه برایش آسان‌تر باشد.
• صحبت کردن را به جای طاقت‌فرسا کردن، سرگرم‌کننده کنید. وقتی به بعضی از بچه‌ها دستورالعمل‌ها یا اصلاحات زیادی داده می‌شود، ممکن است ناامید و سرخورده شوند؛ بنابراین، سعی کنید به اشتباهاتی که ممکن است مرتکب شود، توجه نکنید و در فرصت بعدی، کلمات را به روشنی برایش تکرار کنید.