همان‌طور که دانشگاه اطفال آمریکا بررسی و اعلام کرده است ما می‌دانیم که در حدود ۲ تا ۴ سالگی، کودکان پیش‌دبستانی بیشترین پیشرفت را در زمینه مهارت‌های مهم ارتباطی دارند.
ما در این نوشتار قصد داریم فراتر از ذکر مزایایی که پیشرفت این مرحله برای گسترش دایره واژگان فرزندتان دارد، اهمیت ارتباطات را بررسی و به نقش مهمی که در رشد اجتماعی و عاطفی کودک شما بازی می‌کند، اشاراتی داشته باشیم.
این موضوع که شما چگونه با فرزندتان ارتباط برقرار می‌کنید، زمینه‌ساز برقراری ارتباط او با خودش خواهد بود. از آنجا که کودک شما هنوز بسیار کم سن است، ارتباط برقرار کردن می‌تواند برایش مشکل باشد. به‌خصوص در موقعیت‌هایی که ناامید می‌شود و شما نیز عصبانی می‌شوید. دقیقاً در چنین شرایطی است که نحوه الگوسازی شما در خصوص این که چگونه می‌توان با صحبت کردن مشکلات را حل کرد، مهم است. اگر در خانواده خود ارتباط مثبت برقرار کنید، کودک شما مهارت حل مسئله، ابراز احساسات و ایجاد رابطه را فرامی‌گیرد. به‌هرحال، خانواده اولین جایی است که همه ما می‌توانیم مهارت‌های اجتماعی- عاطفی را در آن جا تمرین کنیم و یاد بگیریم!

دپارتمان رشد کودک دانشگاه نبراسکا-لینکلن نکاتی چند را به شرح زیر، در مورد نحوه برقراری ارتباط با کودک ارائه می‌دهد که می تواند درک و رشد عاطفی کودک را تقویت کند.
قبل از آغاز صحبت، بدانید که می‌خواهید چه بگویید. هنگامی که به کودکان بیش از حد اطلاعات داده می‌شود، می‌توانند به‌راحتی تحت فشار قرارگرفته و دستپاچه شوند. بهتر است به جای اینکه آن ها فقط شنونده باشند و به صحبت‌های شما که فراتر از محدوده توجه خود، گوش دهند، با دادن برخی از اطلاعات ساده به آنها اجازه دهید در گفت‌گو شرکت کنند و سپس سؤال‌هایی را برای روشن شدن مطلب از آنها بپرسید.

از احساسات خود آگاه باشید. بعضی‌اوقات ما حتی وقتی فکر می‌کنیم کاملاً در مورد موضوعی واضح عمل می‌کنیم، بچه‌ها به روش‌هایی غیرمنتظره پاسخ خود را می‌دهند. این ممکن است به این دلیل باشد که آن ها کلماتی را که می‌شنوند با احساسی که دارند متفاوت است. برای جلوگیری از دادن سیگنال‌های ترکیبی، احساسات خود را نادیده نگیرید و اگر بسیار ناامید یا خسته شدید، قبل از ادامه گفت‌گو لحظه‌ای آرام باشید.

برقرار ارتباط اجتماعی…

شنونده‌ای فعال باشید. روی حرف زدن تمرکز کنید، علاقه خود به کودک را با زبان بدن نشان دهید و سعی کنید همان‌طور که با گوش خود گوش می‌دهید، با قلبتان هم گوش کنید.
سعی کنید هنگام تغییر دادن یک رفتار مشکل‌ساز، گفتن پیام‌های «من» را به جای پیام‌های «شما» انتخاب کنید.