“موانع گوش دادن” متداولی وجود دارد که ما بعضی‌اوقات در هنگام بحث یا گفتوگو از آنها استفاده می‌کنیم. آنها در نهایت مانع از توانایی ما در گوش دادن کامل و درک سخنان و احساسات طرف مقابل می‌شود. اگر هرچند وقت یک‌بار از هریک از موارد زیر استفاده می‌کنید، کمی تأمل کنید و برای رفع کردن آنها سعی کنید:
- ذهن‌خوانی: شما “می‌دانید” شخص مقابل قبل از اینکه حتی یک جمله را تمام کند، به چه چیزی فکر می‌کند و به آن اشاره می‌کند.
- رؤیاپردازی: ذهن شما تمایل دارد در حالی که فرد مقابل با شما صحبت می‌کند به چیزهای دیگر فکر کند.
- تمرین: ذهن شما، در آن لحظه به فکر پاسخ دادن به صحبت‌های طرف مقابل است بدون اینکه اجازه دهد او سخن خود را تمام کند.
- فیلتر کردن: شما با گوش دادن انتخابی به صحبت‌های طرف مقابل فقط آنچه می‌خواهید را می‌شنوید و برای دیگر سخنان او گوش خود را مسدود می‌کنید. این نوع گوش دادن مسائلی را ایجاد می‌کند که باعث ناراحتی شما می‌شوند یا نمی‌خواهید به آنها گوش دهید.
- مشاوره دادن: شما اجازه نمی‌دهید طرف مقابل دیدگاه خود را بیان کند و آن را به پایان برساند، با توصیه‌ها یا راه‌حل‌های احتمالی صحبتش را قطع می‌کنید. راه‌حلتان هر چقدر خوب باشد، باید بگذارید طرف مقابل آنچه را که می‌خواهد بگوید به پایان برساند.
- مغرور بودن: اینکه نظر دیگران به اندازهٔ نظر شما مهم، ارزشمند یا درست نیست.
اینکه در حین گفتوگو با شریک زندگی‌تان حواستان پرت شود یا سعی کنید نقطه نظر خود را به کرسی بنشانید، معمول است. نکتهٔ مهم این است که به آرامی اما مطمئناً، از مهارت‌های ارتباطی و تله‌های خود آگاه می‌شوید. رعایت یک مسئلهٔ آسان مانند اجازه دادن به شخص مقابل برای اینکه فکر خود را به پایان برساند می‌تواند تأثیر بسزایی در نحوهٔ مقابله با تنش‌های روزمرهٔ بارداری و برخورد با نوزاد تازه متولد شدهٔ شما داشته باشد.
