ورود عضو جدید به خانواده، گاهی با دردسرهایی همراه است. در خانواده‌هایی که فرزند دوم به بعدشان متولد می‌شود، ممکن است فرزندان قبلی با ناراحتی‌هایی روبه‌رو شوند. اگر کودک شما در حال پا گذاشتن به خانواده‌ای است که اعضای کوچک دیگری نیز در آن عضو هستند، بهتر است سایر فرزندان

کودکان احساسی، احساسات مختلف رو عمیق‌تر، شدیدتر، دامنه‌دارتر و طولانی‌تر تجربه می‌کنن. ممکن است وقتی به آن‌ها زیاد بگوییم «تو زیادی احساساتی هستی» یا «جای این‌که گریه کنی، قوی باش»، آن‌ها عصبانی شوند و احساسات پیچیده‌تر و طولانی‌تری را تجربه کنند. این بچه‌ها، از آن‌جا که احساسات قدرت‌مندی دارند، بسیار

به زور بوسیدن بچه‌ها، متأسفانه برای خیلی‌ها به یک عادت تبدیل شده. گاهی بچه‌ها با گریه، ناراحتی‌شان از این ماجرا را نشان می‌دهند، گاهی دست‌شان را جلوی صورت‌شان می‌گیرند یا گاهی رو برمی‌گردانند. با این حال، خیلی از بزرگ‌سالان بی‌توجه به این مخالفت از سمت کودک‌اند، و به کار خودشان

شادی، در عصری که همواره می‌گویند فراگیرترین بیماری اش، افسردگی‌ست، به یک مهارت سخت و دور از دسترس تبدیل شده. خیلی از پدر و مادرها در عصر مدرن، تنش‌های روانی جدیدی را تجربه می‌کنند و توانایی‌شان برای پرورش بچه‌های شاد را گاهی از دست می‌دهند. در این یادداشت، به‌سراغ نکاتی

بعضی بچه‌ها، نسبت به هم‌سالان‌شان از احاسات فعال‌تری برخوردارند. زودتر، به حد بالیی از احساسات شادی و غم می‌رسند. کودکان احساسی، زودتر و بیش‌تر از بقیه متوجه جزئیات محیط می‌شوند. مثلاً دل‌خوری‌ها را زودتر از بقیه متوجه می‌شوند. در این یادداشت، سه تحلیل روان‌شناختی، درباره‌ی کودکان احساسی خواهیم داشت، که

بعضی بچه‌ها، به لحاظ حسی، از بقیه حساس‌ترند. بچه‌های حساس، عمیق‌تر از بقیه به‌سراغ تجزیه و تحلیل اطلاعات می‌روند. بچه‌های حساس، نسبت به تجربه‌های مختلف زندگی، شگفت‌انگیز عمل می‌کنند. ممکن است این بچه‌ها، به نظر بقیه، پررو، تندخو یا بیش‌ازحد پی‌گیر به‌نظر بیایند. این بچه‌ها، به دلیل حساسیت زیاد عاطفی،

دروغ‌گویی بچه‌ها، دلایل مختلفی مثل ضعف در اعتمادبه‌نفس، عزت‌نفس پایین، افسردگی، اضطراب، ترس از مجازات و تنبیه‌شدن و خودنمایی و جلب توجه دیگران دارد. بری آن‌که بخواهیم جلوی دروغ‌گویی بچه‌ها را بگیریم، اول از همه باید متوجه شویم، عمده‌ترین دلیل دروغ‌گویی فرزندمان کدام یک از موارد فوق است.   در

دروغ گفتن بچه‌ها، مثل دروغ گفتن بزرگ‌ترها، راهی برای فرار از ضعف‌هاست. دروغ‌گویی و راست‌گویی، خصلت‌هایی نیستند که آدم‌ها با آن‌ها به دنیا بیایند و از نظر ژنتیکی آن‌طور باشند. شرایط و موقعیت‌های مختلف زندگی است که آدم‌ها را به‌سمت گفتن دروغ یا حقیقت سوق می‌دهد. البته که بعضی از

بچه‌ها، نه شنیدن را به منزله‌ی مخالفت با خواسته‌ها می‌دانند. یکی از دشوارترین موقعیت‌های تربیت فرزند، موقعیت‌هایی‌ست که در آن مجبور به نه گفتن به بچه‌ها می‌شویم. وقتی فرزندتان می‌خواهد توی خانه با توپ فوتبال بازی کند، شما سر یک دو راهی قرار می گیرید: آیا باید مزاحمت برای همسایه‌ها

نه گفتن به بچه‌ها مرحله‌ای عذاب‌آور در تربیت کودک است. چرا که آن‌ها باشنیدن نه از والدین ناراحت می‌شوند و بعد والدین بابت ناراحتی آن‌ها دچار عذاب وجدان می‌شوند. احتمالاً بارها برای‌تان پیش آمده که با خواسته‌ی کودک‌تان مخالفت کرده‌اید، و چند دقیقه بعد، وقتی ناراحتی و قهرش را دیده‌اید،