کودک نوپای شما اصرار بر دیدن آخرین فیلمی دارد که به تازگی اکران شده است و با اینکه میدانید که کودکتان چقدر شخصیتهای این فیلم را دوست دارد، با خود فکر میکنید که آیا او به اندازهٔ کافی بزرگ شده است و میتواند یک فیلم کامل را در سینما تماشا کند؟ شاید این سؤال برای شما پیش بیاید که آیا رفتن به تئاتر برای دیدن یک نمایش زنده با کودک نوپا خیلی زود نیست؟ کارشناسان داخلی ما دربارهٔ این تصمیم دیدگاه مشترکی دارند.
بیشتر روانشناسان و والدین کودک همعقیده هستند که با در نظر گرفتن اینکه فیلم یا نمایش مورد نظر برای فرزندتان مناسب است، سن ۲ تا ۴ سالگی زمان مناسبی برای آشنا کردن کودک با سینما یا تئاتر است. باوجوداین، چقدر یک کودک آمادهٔ رفتن به سینما خواهد بود؟ درنهایت به ویژگیهای فردی کودک بستگی دارد. مثل همیشه، مسئلهٔ مهمی نیست اگر از کودک ۲ سالهٔ دیگری شنیدهاید که واقعاً منتظر ۱۲۰ دقیقه نشستن بر صندلی سینماست و شما نباید فقط به این دلیل برای بردن کودکتان به سینما عجله کنید یا اینکه او را تحت فشار قرار دهید. این ممکن است در مورد برخی از کودکان صدق کند و در مورد برخی دیگر نه.
برای کمک به بررسی اوضاع برای بردن کودک به سینما، برخی از جنبههای زیر باید در نظر گرفته شوند:
- اینکه فرزندتان ظرفیت این را دارد که بیشتر از ۳۰ دقیقه به صورت مداوم بنشیند و از این بابت خوشحال باشد.
- دامنهٔ توجه معمول کودک شما چقدر است.
- تحمل کودک شما در برابر سروصدا، مکانهای تاریک یا صداهای بلند (این میتواند تجربهٔ طاقتفرسایی برای برخی از بچهها باشد که به چنین فعالیتهایی عادت ندارند یا علاقه ندارند) چقدر است.
- به گفته “برندا نیکسون” در کتاب از تولد تا پنج سالگی: “هر صدایی که ۹۰ دسی بل یا بیشتر باشد میتواند به شنوایی کودک آسیب برساند” و صدای برخی از فیلمها تا ۱۳۰ دسیبل نیز اندازه گرفته شده است.
چگونه میتوان سینما رفتن را به تجربهای خوب برای همه تبدیل کرد (نه تنها برای شما و فرزندتان، بلکه برای سایر کودکان و بزرگسالان که رفتن به این فضا را دوست دارند):
- همیشه نمایشهای مناسب کودک را انتخاب کنید. شانس اینکه یک نمایش کودکانه نسبت به اپرا یا نمایش بالهٔ آخر هفته، تجربهٔ بهتری برایش باشد، بیشتر است. کودک شما و بقیهٔ مخاطبان بسیار خوشحال خواهند شد اگر یک فیلم درام را با همسرتان تماشا کنید و از کسی بخواهید در این مدت از کودکتان مراقبت کند.
- دانش قدرت است. حتی اگر مخاطبان مورد نظر این فیلم یا نمایش کودکاند، حتماً از قبل محتوای آن را بدانید تا بتوانید تصور کنید که کودکتان چه رفتاری انجام میدهد (چراغهای پر زرقوبرق، صحنههای زدوخورد، موسیقی با صدای بلند و …) و این ویژگیها را با آنچه شما دربارهٔ کودکتان میدانید و اینکه آیا او میتواند آنها را تحمل کند و لذت ببرد، مقایسه کنید.
- برای کودک بگویید که سینما و تئاتر مکانهای آرامی هستند. این ممکن است برخی از کودکان بخواهند با مفهوم سکوت در سینما حیلهگرانه برخورد کنند اما نکتهٔ کلیدی در اینجا درک کردن شرایط و منضبط بودن کودک شما در سینماست. مهم است که به او کمک کنید درک کند مکانهایی وجود دارند که میتوانید در آن گوش کنید و تماشا کنید و البته آنها میتوانند بخندند و چیزهایی را از شما بپرسند اما با صدایی آرام، جوری که دیگران بتوانند همچنان برنامه را بشنوند.
- سعی کنید در مکانی بنشینید که نزدیک در خروجی باشد و خیلی به صفحهٔ نمایش نزدیک نباشد. به این ترتیب، خارج شدن ناگهانی یا رفتن غیرمنتظره به دستشویی با کودک، پیچیدگی کمتری خواهد داشت.
هر کودکی ناگزیر از یک منحنی یادگیری در مورد تقسیم فضاهای اجتماعی با افراد دیگر عبور خواهد کرد. فعالیتهایی مانند بیرون رفتن برای دیدن فیلم یا نمایش، فرصتی خوب و سرگرمکننده برای کمک به کودک شماست که با استفاده از آن میتواند مهارت بیشتری برای تحرکهایش به دست آورد، حتی اگر کاملاً در انجام کاری موفق نشود احساس خرسندی کند، به آنچه دیگران ممکن است احساس کنند فکر کند. اگرچه ممکن است این کار مانند کاری کوچک به نظر برسد، چنین تجربههای کوچکی میتوانند به کودک شما کمک کنند تا تواناییهای اجتماعی و عاطفی خود را تقویت کند!