آنچه در این مقاله می‌خوانید:
چرا بازی‌هایی که مخصوص آموزش به کودک‌اند باید بارها و بارها تکرار شوند.
شما می‌توانید برای کودکتان بارها و بارها قصهٔ شب بخوانید. مهم نیست چند اسباب‌بازی برای بازی با او یا کتاب برای خواندن دارید، گاهی‌اوقات کودک شما فقط می‌خواهد همان کار را بارها و بارها انجام دهد. در ادامه دلایلی را بیان می‌کنیم که باید به آنها اجازه دهید که کار مشخصی را تکرار کنند.
چرا کودک من روی یک فعالیت تمرکز می‌کند؟
علاقهٔ نوزادان به تکرار دلیلی دارد؛ با رشد مغز کودک، سیناپس‌ها (برای مثال اتصالات عصبی) کم‌کم شکل می‌گیرند. هرچه این سیناپس‌ها بیشتر فعال شوند، سخت‌گیرتر می‌شوند. آن دسته از اتصالاتی که همواره استفاده می‌شوند، برقرار خواهند ماند، درحالی که آنهایی که این‌گونه نیستند، حذف می‌شوند. در این فرایند، کودک به آرامی اما با اطمینان، یادگیری و رشد را شروع می‌کند؛ بنابراین وقتی او از شما می‌خواهد که برای صدمین‌بار همان بازی را انجام دهید، به یاد داشته باشید که این برای رشد او خوب است!
تکرار فعالیت‌ها همچنین باعث می‌شود که کودک احساس امنیت کند. آنها علاقه دارند که بتوانند اتفاقات بعدی را پیش‌بینی کنند. همین مورد دربارهٔ بزرگسالان نیز صدق می‌کند (برای مثال چرا ما یک برنامهٔ تلویزیونی را بارها و بارها تماشا می‌کنیم؟). اینکه کودکان بدانند که گام بعدی در یک بازی یا داستان چیست، برایشان هیجان‌انگیز است و این‌گونه آنها احساس میکنند که دنیای اطراف خود را درک میکنند.
چالش‌های دیگر زمان بازی:
- شاید کودک شما به تکرار علاقه‌ای نداشته باشد. درعوض، ممکن است چند فعالیت را پشت‌سرهم و به‌سرعت انجام دهد. او ممکن است یک توپ را بالا و پایین بیندازد، زیلوفون بنوازد و موهای عروسکش را برس بزند و همهٔ اینها را در عرض چند دقیقه انجام دهد. ممکن است وسوسه شوید که توجه کودک خود را به یک فعالیت جلب کنید اما کودک شما فقط جهان را جذاب می‌بیند و آن کاوش می‌کند. به آنها اجازهٔ این کار را بدهید!
- آیا کودک شما اندکی… به رئیس‌بازی تمایل دارد؟ این عادی است که کودکان به پدر و مادر خود بگویند که در هنگام بازی چه کاری را انجام دهند. سعی کنید آن را نشانهٔ بی‌احترامی به خود ندانید. وقتی کودکان برای بازی پیش‌قدم می‌شوند، در حال افزایش اعتماد به نفس خود و پرورش مهارت‌های یادگیری، رهبری و تصمیم‌گیری متکی به خودند. فرزند شما نباید بدجنس یا بی‌ادب باشد اما اینکه به او اجازه بدهیم که با روشی محترمانه بازی را هدایت کند، برای رشد شناختی او مفید است. از او بپرسید “بعد چه کار می‌کنم؟” و ببینید او چگونه پاسخ می‌دهد!
نکاتی که والدین باید دربارهٔ بازی‌های کودک به یاد داشته باشند:
- زمانی که کودک یک سال اول زندگی خود را می‌گذراند، بازی‌های او کمی متفاوت‌اند. این بیشتر به تعاملات رفت‌و‌برگشتی مانند قایم‌باشک مربوط است تا اسباب‌بازی‌ها. اگر می‌خواهید کودک خود را با بازی کردن با نوعی اسباب‌بازی آشنا کنید، سعی کنید اشیایی با رنگ روشن را به طرفین حرکت دهید، جغجغه را تکان دهید یا وسیله‌های جدید را جست‌وجو کنید* بعد از حدود یک سال، می‌توانید کودک را با اسباب‌بازی‌ها و بازی‌های جدید آشنا کنید. ساختن بلوک‌ها، اسباب‌بازی‌های سبک، و ابزارها همه به کودکان کمک میکنند که مهارت‌های جدید و توانایی‌های شناختی خود را افزایش دهند. اگر ترجیح می‌دهید اسباب‌بازی‌ها را کنار بگذارید، یک بازی باورپذیر را امتحان کنید.
- اگر کودک در حین بازی بیش از حد هیجان‌زده شود، احتمالاً چشم‌هایش را می‌بندد، گریه یا سکسکه می‌کند، سرش را برمی‌گرداند یا کلافه می‌شود. اگر این اتفاق افتاد، چند دقیقه مکث کنید و اجازه دهید که آنها آرام شوند و دوباره مجذوب بازی شوند یا با شما تماس چشمی برقرار کنند.
