آنچه در این مقاله می‌خوانید:
همهٔ ما می‌خواهیم که فرزندانمان بهترین فرصت را برای تجربهٔ یک زندگی شاد و سالم، در مدرسه و همچنین پیشرفت در بزرگسالی داشته باشند. اگر به تازگی پدر یا مادر شده‌اید، احتمالاً توصیه‌ها و نکات زیادی از طرف دوستان و اعضای خانواده دریافت کرده‌اید. حتی ممکن است شنیدن نظرهای مختلف، کار را برای شما سخت‌تر نیز کرده باشد؛ بنابراین، مهم‌ترین مواردی که به بچه‌های کوچک این فرصت را می‌دهد تا بهترین نتیجهٔ ممکن را بگیرند و به اهداف خود برسند چیست؟
براساس بیانیهٔ مرکز هاروارد دربارهٔ کودک در حال رشد، تحقیقات انجام‌شده در چند سال گذشته و پیشرفت در علم رشد مغز به سه اصل اساسی اشاره دارد که عبارت‌اند از:
-
داشتن روابط پاسخگو
پاسخگویی به اشاره‌های کوچولویتان (پاسخ دادن به آواهای بی‌معنی، صداهای نامفهوم، حالت‌های چهره و غیره) به او کمک می‌کند تا ارتباطات مغزی محکمی ایجاد کند که رشد توانایی‌های جدید اجتماعی، عاطفی و شناختی او را تقویت می‌کند. اینها باعث می‌شوند که از نظر اجتماعی شایسته باشد و مهارت‌های استدلال خود را تقویت کند. به احتمال زیاد او از تجربه‌های یادگیری لذت می‌برد، احساسات پیچیده را درک می‌کند و همچنین احساس همدلی و اعتمادبه‌نفس داشتن می‌کند. این مجموعه مهارت‌ها در طول زندگی برای او مفید خواهد بود.
به‌علاوه، داشتن رابطهٔ پرورش‌دهنده و حمایتی با شما همچنین می‌تواند پایه‌ای برای تاب‌آوری او در دوران کودکی ایجاد کند، که در طول زندگی‌اش بسیار ارزشمند خواهد بود؛ زیرا بزرگسالان برای مقابله با موقعیت‌های استرس‌زا به انعطاف‌پذیری نیاز دارند. در حقیقت، كودكان و نوجوانانی كه توانایی مقابله با ناملایمات را دارند، یك ویژگی مشترک دارند: رابطه‌ای پایدار و حمایتی با پدر یا مادر یا مراقب خود. چرا؟ ارائهٔ پاسخ‌های شخصی به فرزندتان، حاشیهٔ امنی ایجاد می‌کند که از او در برابر اختلالات رشد محافظت می‌کند و به او می‌آموزد که چگونه می‌تواند رفتار خود را برنامه‌ریزی کند، خود را با آن انطباق دهد و آن را تنظیم کند، همچنین به او اجازه می‌دهد که در مقابل مشکلات، واکنش تطبیقی نشان دهد.
-
تقویت مهارت‌های اصلی زندگی
مهارت‌های اصلی زندگی یا عملکردهای اجرایی مجموعه‌ای از توانایی‌هاست که ما در بزرگسالی از آنها برای مدیریت مؤثر روابط و کارهای روزمره استفاده می‌کنیم. این موارد شامل برنامه‌ریزی، كنترل خود، انعطاف‌پذیری، تمركز و غیره است. كمك به كودك در تقویت مهارت‌های اصلی خود، نه تنها در مدرسه، بلكه بعداً در كار و بعد از آن در زندگی نیز برای موفقیت ضروری است. این مهارت‌ها به ما این امکان را می‌دهند تا به اهداف خود برسیم، با تغییرات محیط خود سازگار شویم، اولویت‌بندی کنیم، قوانین را به خاطر بسپاریم و در برابر رفتارهای تکانشی مقاومت کنیم. آنها برای یادگیری و پیشرفت ضروری‌اند؛ زیرا ما را به سمت انتخاب‌های سالم سوق می‌دهند.
از آنجا که ما با این مهارت‌ها متولد نشده‌ایم، شما نقش مهمی در آموزش آنها به کودک خود دارید و باید به او در تمرین کردن برای تقویت آنها کمک کنید اما دست نگه دارید! او قادر نخواهد بود همهٔ اینها را به صورت روزمره انجام دهد. با پشتیبانی کردن مناسب از کودک در زمینهٔ رشد مهارت‌ها، با استفاده از روش طبقه‌‌بندی کردن می‌توانید به او کمک کنید. این بدان معناست که شما باید قبل از اینکه خودش آمادهٔ این کار باشد به او کمک کنید تا تمرین کند. چطور می‌توانید این کار را انجام دهید؟ برنامه‌ریزی روزانه را تنظیم کنید، از رفتار او الگو بگیرید و همیشه یک رابطهٔ حمایتی و پایدار با او داشته باشید. در طی چند سال اول زندگی، او مهارت‌های اساسی مانند چند دقیقه تمرکز و پیروی از قوانین ساده را کسب خواهد کرد. بعداً، به عنوان یک کودک پیش‌دبستانی، می‌توانید به او کمک کنید روی مهارت‌هایی که از قبل دارد کار کند تا مهارت‌های جدید را بیاموزد؛ برای مثال، کنترل انگیزه‌های ناگهانی و انعطاف‌پذیری (یاد بگیرد که برخی از قوانین همیشه مطلق نیستند). اگر كودك شما در طول این فرایند پشتیبانی كافی را دریافت كند، تا رسیدن به سال‌های بلوغ آمادهٔ آموختن مهارت‌های پیچیده‌تری مانند مقاومت در برابر فشار همسالان، برنامه‌ریزی برای اهداف بلند مدت و غلبه بر موانع است.
-
اجتناب از استرس سمی
همهٔ ما نوعی استرس را تجربه کرده‌ایم و این چیز بدی نیست. آنچه باید از آن اجتناب کنیم، قرار گرفتن در معرض استرس شدید و طولانی مدت است؛ زیرا این امر می‌تواند بسیاری از سیستم‌های بیولوژیکی را بیش از حد فعال کند و استفاده از مهارت‌های اصلی مورد بحث را دشوار کند. در اوایل کودکی، اگر پاسخ استرس در مدت زمان طولانی فعال باشد، می‌تواند استرس سمی را تحریک کند و باعث ایجاد تأثیر منفی بر رشد ساختار مغز شود. چه کاری می‌توانید انجام دهید؟ سعی کنید از موقعیت‌هایی که می‌توانند باعث واکنش شدید و طولانی مدت فشار روحی در کودک شما شوند جلوگیری کنید. به این ترتیب او ارتباطات عصبی خود را تقویت می‌کند و مهارت‌های بیشتری را می‌آموزد. همچنین مراقب خود باشید. اگر شما نیز برای مدت زمان طولانی استرس زیادی داشته باشید، در اجرای مهارت‌های اصلی خود با مشکل روبه‌رو می‌شوید، که این امر می‌تواند شما را از فراهم آوردن یک محیط حمایتی برای کودکتان بازدارد.
اگر می خواهید در مورد این سه اصل بیشتر بیاموزید ، این گزارش ها را بررسی کنید:
