خواه برای اولین‌بار است که پدر یا مادر می‌شوید یا کمی بیشتر تجربه دارید، کودکتان عضو فوق‌العاده‌ای است که به خانواده اضافه شده است. در دوران بارداری، تعیین برخی مرزها با والدین و همسران شما ممکن است مهم باشد. همهٔ افراد نظراتی دارند و به احتمال زیاد سعی می‌کنند شما را وادار کنند که مسائل را به روش آنها ببینید. مسلماً رفتار آنها از روی خوبی و محبت است اما ممکن است تحمل آن کمی سخت شود و دیدگاه‌های مختلف شما را سردرگم کند.
بهترین راه این است که قوانین و روش‌های روشنی برای انجام کارها با والدین خود بگذارید، به‌هرحال، شما در تمام زندگی خود با آنها سروکار داشته‌اید و می‌دانید چگونه باید با آنها مذاکره کنید اما برخورد همسران با آنها می‌تواند کمی پیچیده‌تر باشد؛ زیرا ممکن است آنها ناخواسته احساسات پدران و مادران را جریحه‌دار کنید یا باعث شوند که احساس بی‌مهری کنند. اولین کاری که باید انجام شود این است که با شریک زندگی خود صحبت کنید و مطمئن شوید که هردو احساس یکسانی در مورد نحوهٔ برخورد با نظرات و میزان درگیری آنها در امور خود دارید.
مهم‌ترین نکته‌ای که باید به خاطر بسپارید این است که آنها بهترین نیت را در ذهن دارند و احتمالاً معتقدند آنچه را که پیشنهاد می‌کنند بهترین و برای شما بسیار مفید است اما زمان تغییر می‌کند و به احتمال زیاد راه‌حل‌ها و ترفندهای جدیدتری به وجود می‌آیند؛ بنابراین به خاطر داشته باشید که آنها می‌خواهند به شما کمک کنند. پس از آنها قدردانی کنید اما جایگاه خود را بشناسید. در نهایت، شما والدین کودک هستید و شمایید که کودک را بزرگ می‌کنید. وقتی با چیزی مخالف هستید، پیشنهاد می‌شود این‌گونه مخالفت خود را ابراز کنید:
- بگویید که از دستورات پزشک پیروی می‌کنید (با این حرف، احتمالاً آنها بهتر شما را درک می‌کنند).
- موقعیت خود را به وضوح بیان کنید و سپس بحث را ادامه ندهید، نیازی نیست والدین یا همسران خود را وادار کنید که همان‌گونه که شما فکر می‌کنید فکر کنند.
- اگر بیش از حد دخالت کردند، به آنها بگویید که ناراحت هستید و شفاف و همدلانه با آنها سخن بگویید.
- نظرات آزاردهنده را کنار بگذارید (“او باید باشد …”). رویارویی در این موارد آزاردهنده است و اگر مسئلهٔ بزرگی نباشد نیازی به خارج شدن از تعادل نیست.
- هرگز نگویید که توصیهٔ آنها را نمی‌پسندید.
